United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik ga naar de bibliotheek. Misschien is er wel het eene of andere handschrift van Saknussemm in, en dat zou ik gaarne eens raadplegen." "Dan ga ik intusschen de stad eens door. Zult gij dat ook niet doen?" "O! daar geef ik niet veel om. Het merkwaardige van IJsland is niet boven, maar onder den grond." Ik ging weg en dwaalde doelloos rond.
Hij noemt dien overtocht een pleziertochtje en die zee een vijver! "Maar", zeide ik, "daar wij den weg gevolgd hebben, dien Saknussemm heeft aangewezen...." "Dat is de vraag nog. Hebben wij dien weg gevolgd? Heeft Saknussemm dit water aangetroffen? Is hij het overgestoken? Heeft die beek, welke wij tot gids hebben genomen, ons niet geheel van den rechten weg geholpen?"
Ik bespeurde dit minder aan de duisternis in den afgrond, dan aan den toorn, die mijn oom beving. Ik begreep er de reden van en eene straal van hoop verhelderde mijn hart. Ziehier waarom. Van de drie wegen, die voor ons openstonden, was er slechts een door Saknussemm gevolgd.
Mijn oom zou mij weder geantwoord hebben met den eeuwigen Saknussemm, een vroeger geval zonder eenige waarde; want al hield men de reis van den geleerden IJslander ook voor echt, zoo was er toch nog eene zeer eenvoudige zaak tegen in te brengen, namelijk: In de zestiende eeuw waren de barometer en de luchtdichtheidsmeter nog niet uitgevonden; hoe had Saknussemm dan kunnen bepalen, wanneer hij het middelpunt van den aardbol had bereikt?
Het is duidelijk, dat die Saknussemm niets anders gedaan heeft. Wat nu het bestaan aangaat van eene galerij, die op het middelpunt van den aardbol uitloopt, het is louter verbeelding, stellig onmogelijk! Wat er dus voor goeds in dezen tocht is, wil ik opmerken en er niet veel over redeneeren!" Nauwelijks had ik zoo nagedacht of wij hadden Reikiavik reeds achter den rug.
XXXVIII. Voorwereldlijke overblijfselen. Een menschelijk lichaam. De reus van Palermo. Onderzoek van een lijk. Een onmetelijk knekelhuis. XXXIX. Voorwereldlijke planten en dieren. Mosplanten. Mastodonten. De aapmensen. Niet op het uitgangspunt terug. Een dolk. Eene echte dagge. XL. Arne Saknussemm. Altijd dalen. De schepen verbranden. Een weg voor de lava. De mijn moet springen.
Ik greep niet alleen het blad papier maar ook het perkament van Saknussemm; met koortsachtig bevende hand wilde ik alles op de kolen werpen en dit gevaarlijke geheim vernietigen, toen de kamerdeur geopend werd en mijn oom verscheen. De professor aan het werk. De neef valt in slaap. De huissleutel verdwenen. De vreugde van mijn oom. De lezing van het document. De valiezen moeten gepakt worden.
"Ja! alles wordt duidelijk, alles staat in verband, alles is opgehelderd, en nu begrijp ik, waarom Saknussemm, op den index geplaatst en gedwongen om de ontdekkingen van zijn vernuft te verbergen, onder een onverstaanbaar geheimschrift het geheim...." "Welk geheim?" vraagde de heer Fridriksson driftig. "Een geheim, dat ... waarvan...." antwoordde mijn oom aarzelend.
"Welnu, des te beter!" riep mijn oom, "nu weet ik ten minste, waaraan ik mij te houden heb. Wij zijn niet op den weg van Saknussemm, en er schiet ons niets anders over dan terug te keeren. Wij zullen een nacht rust nemen en binnen drie dagen zullen wij het punt bereikt hebben, waar de twee galerijen zich scheiden!" "Ja", zeide ik, "als wij er de kracht toe hebben!" "En waarom niet?"
Er zijn vele jaren verloopen tusschen den terugkeer van Saknussemm en den val van dit blok. Is het niet duidelijk, dat deze galerij voorheen een weg voor de lava is geweest en dat de uitgebraakte stoffen er toen onbelemmerd doorstroomden?
Woord Van De Dag