United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een runisch handschrift. Uitleg van het alphabet Het geheimschrift. Een geleerd man. Nichtje Gräuben. Ontcijfering van het dokument. Einde der ontcijfering. "Het is stellig runisch," zeide de professor zijne wenkbrauwen fronsende. "Maar er schuilt een geheim achter, dat ik ontdekken zal, of...." Een driftig gebaar gaf zijne bedoeling genoegzaam te kennen.

Zij zijn natuurlijk in geheimschrift, zij moeten eerst ontcijferd worden, maar dat is maar een quaestie van tijd Ik ben een verloren man, ja, nog erger ik ben een gemartelde! O mijn God! Denk aan de pijnbank, den brandstapel, die mij wachten!" en de Vlaming staat daar met verwilderde oogen, aschgrauw gelaat en blauwe lippen.

Naar het zeggen van den ijslandschen geleerde kon men hem herkennen aan deze in het geheimschrift aangeduide bijzonderheid, dat de schaduw van den Scartarus zijn rand in de laatste dagen der maand Juni raakte. Men kan inderdaad deze scherpgepunte piek beschouwen als de staaf van een ontzaglijken zonnewijzer, wiens schaduw op een gegeven dag den weg naar het middelpunt van den aardbol aanwees.

Ik zag mijn oom met zekere bewondering aan. "Die goudmakers," hernam hij, "Avicenne, Bacon, Lulle, Paracelsius, waren de echte, de eenige geleerden van hun tijd. Zij hebben ontdekkingen gedaan, waarover wij met recht verbaasd staan. Waarom zou die Saknussemm onder dat onverstaanbare geheimschrift niet de eene of andere verrassende uitvinding verborgen hebben? Dat moet zoo zijn. Het is zoo!"

Ik begon bij mij zelven te zeggen, dat ik het gewicht van het document overdreef; dat mijn oom er geen geloof aan zou slaan; dat hij er niets in zou zien dan bedriegerij, dat men hem in het ergste geval tegen zijn zin zou tegenhouden, als hij de onderneming wilde beproeven; eindelijk, dat hij zelf den sleutel van het geheimschrift kon ontdekken en dat mijne onthouding dan te vergeefs zou geweest zijn.

Hoe groot was mijne verbazing, toen ik bij eene van die snelle omdraaiingen, op het oogenblik dat de keerzijde naar mij gewend was, volkomen leesbare woorden, latijnsche woorden meende te bespeuren, o.a. "craterem, terrestre." Terstond ging er een licht voor mij op; deze eenvoudige kenteekenen deden mij de waarheid inzien; ik had de wet van het geheimschrift ontdekt.

Ik voor mij dacht wel, dat er niets in opgesloten was, maar hield mijne meening voorzichtig voor mij. Daarop nam de professor het boek en het perkament en vergeleek ze met elkander. "Deze twee geschriften zijn niet van dezelfde hand," zeide hij; "het geheimschrift is jonger dan het boek, en ik zie daarvan terstond een onwraakbaar bewijs.

Die schikking nu is blijkbaar niet willekeurig; zij is op wiskunstige gronden ingegeven door de onbekende reden, die de opeenvolging dezer letters heeft geregeld. Het is dunkt mij zeker, dat de oorspronkelijke volzin regelmatig is opgeschreven en daarna omgekeerd volgens eene wet, die ik moet ondekken. Wie den sleutel van dit geheimschrift bezat, zou het vlug lezen. Maar welke is die sleutel?

"Wat bedoelt gij?" vraagt Guy levendig. "Wacht een oogenblik," en een half onderdrukte kreet van verbazing roept Guy aan de zijde van den schilder, die blijkbaar in hevige gemoedsbeweging is gebracht door het ontcijferen van het geheimschrift. Ongeduldig staat Guy daar te wachten op den uitslag van het onderzoek der documenten.

Hij keek wederom met zulk een haat in zijn blik naar Van Stralen, dat de Premier, een nieuwe scène vreezend, de gedachten van den Hertog poogde af te leiden, door het woord "cijfer," dat deze zoo even had uitgesproken, tot het onderwerp van een gesprek te maken. "De Secretaris is, zooals u zegt, een kundig ontcijferaar van geheimschrift, maar op het oogenblik schiet zijn kunst toch te kort."