Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
De u ontwikkelt hier hare eigene consanantische lipblazing w. Ook in het Friesch van Gijsbert Japix, die steeds uwt schrijft. Deze eigenschap klimt op tot in de spraak van het hooge Noorden; want de IJslander spreekt hûs, ût, dûkr uit alsof er stond huvs, uvt, duvkr, hetwelk G. Japix spelt huws, huis, uwt, uit, doek, doek. Zie Anvisning till Isländskan af E. C. Rask. p. 12.
Het scheen, dat de IJslander zijn eigen wil ter zijde gesteld en de gelofte van zelfverloochening afgelegd had. Ik kon niets verkrijgen van een dienaar, die zoo blindelings aan zijn heer overgegeven was. Ik moest vooruit. Ik wilde dus op het vlot mijne gewone plaats innemen, toen mijn oom mij met de hand tegenhield. "Wij zullen eerst morgen vertrekken," zeide hij.
Wees dan voortaan Pair van Engeland of sta met een schoenebak op eene brug, wees Venetiaan of IJslander, woon te Archangel of te Sevilië, rijd door het Bois de Boulogne naast de elegante lorette of zwierigste coupé of voer op een kruiwagen een kreng weg, gij zult evenzeer eene kachelpijp op 't hoofd, een effen lakensch pak met lapellen en slippen aan 't lijf, een strop om den hals en een paar kanonnen aan de beenen dragen: op straffe van, zoo gij u de minste afwijking veroorlooft, door de spotternij en schimpscheuten der straatjongens achtervolgd te worden.
De IJslander keerde naar het vlot terug en kwam spoedig met een breekijzer weder, waarvan hij zich bediende om eene mijnkamer te graven. Het was geen gemakkelijk werk. Er moest een gat gemaakt worden groot genoeg om vijftig pond schietkatoen te bevatten, welks uitzettend vermogen viermaal grooter is dan van het buskruit. Ik was verbazend opgewonden.
Evenwel werd de weg, ondanks de moeielijkheden van de afdaling langs hellingen, die de gids niet kende, zonder ongelukken afgelegd; alleen ontglipte een pak aan de handen van een IJslander en ging regelrecht naar den bodem van den afgrond. Te twaalf uur waren wij aangekomen.
De Sneffels bestaat uit verscheidene kraters; het was dus noodig den krater aan te duiden, die naar het middelpunt van den aardbol voert. Wat heeft nu de geleerde IJslander gedaan?
Ik durf hem niet storen. Ik keer naar den IJslander terug. Deze, den mond bij herhaling open- en toedoende, maakt mij zijne bedoeling duidelijk. "Tanden!" zeide ik ontsteld, terwijl ik de ijzeren staaf oplettender beschouwde. Ja! wel zijn het tanden, waarvan de afdruk in het metaal is achtergebleven! De kaken, waarin zij staan, moeten eene verbazende kracht bezitten!
Ook moesten wij het op menige plaats met onze met ijzer beslagen stokken voorduwen. Dikwijls dwongen ons de rotsen, die zich in de waterlijn verlengden, om vrij lange omwegen te maken. Eindelijk, na eene vaart van drie uur, dat is te zeggen tegen zes uur des avonds, bereikten wij eene geschikte landingsplaats. Ik sprong aan land, gevolgd door mijn oom en den IJslander.
Ik geloof dat iedereen alle talen leert verstaan, als hij onder den invloed van hevige pijnen is. Ik kende geen woord deensch en toch begreep ik, uit instinct, het woord van onzen gids. "Water! water!" riep ik uit in de handen slaande en gebaren makende als een krankzinnige. "Water!" herhaalde mijn oom. "Hvar?" vraagde hij den IJslander. "Nedat," antwoordde Hans. Waar? Daar omlaag!
Ik verwachtte een kegel te zien, bedekt met eeuwige sneeuw, in het midden der barre woestenijen van de noordelijke landen, onder de bleeke stralen van een poolhemel, verre boven de hoogste breedten; en in strijd met al die vermoedens lagen mijn oom, de IJslander en ik op de zijde van een berg, die geblakerd was door de hitte der zon, die ons met hare stralen verschroeide.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek