Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Frankisch bloed, Frankische stamverwantschap en taal, zijn daarbij ook de fundamenten van het wezen der bevolking aan den Midden-Rijn, Zuidwaarts tot aan de Neckar, Noordwaarts tot aan de Sieg en Westwaarts aan de Moezel opwaarts tot aan de Saar, en tot in de nabijheid van Metz, gebleven.
Na al de liefkoozingen van zijn moeder en van Saar, die hij nooit naar waarde had weten te schatten na het dagelijksch zich volstoppen en maar dooreten tot hij er van begon te walgen, zag hij zich nu ineens zonder moeder, zonder Saar, zonder avondmaaltijd, overdekt met builen, en, wat nog het ergst van alles was, zonder dat hij zijn eigen zin kon volgen.
Saar sprong overeind, greep Jaapje op en droeg den luid schreeuwenden, om zich heen schoppenden bengel de kamer uit; voor welken bewezen dienst zij verscheidene beten kreeg. De huisknecht, die den dokter aangediend had, raapte den theepot op, als zijnde dat voorwerp het eenige waarmee hij krachtens zijn betrekking te maken had.
Willis verantwoordt zich bij Sara, waarvoor zij op alle mogelijke wijze Willems plannen te keer gaat. En ze waarschuwt Sara: leef niet te zeer voor vermaak alleen en ga niet uit met een jonkman, dien ge niet liefhebt! Pas toch op, Saar! Anna doet een uitstapje ook met Smit. Waarde Broeder! Hemel! kunt gy met my nog railleeren? Maar geduld!
Saar vloog de trappen op en, een paar minuten later stond Jochem in de deur van dominee's "stedeerkoamer", en zei: "Dag soamen m'nheer domenei," en streek zich de gele haren glad over 't voorhoofd.... "Zoo Jochem, thuis alles wel? Had je me wat te vragen?"
Visch voor visch, lei-die op 't vensterkozijn en 't mes malschte de schubben, die in 't avondscheemren warrelend stoven. Saartje, die van boven kwam, keek met blij-verwonderde oogen. "Bin je an 't vissche gewees, oome?" "Ja, Saar." "En wat zijne dat oome?" "Da's 'n bliek en dat 'n voren en dat da's 'n r
"Wat een braaf, gehoorzaam kind is 't toch!" riep mevrouw uit, "je kunt hem aan een zijden draadje leiden." "Ja wel, als 't om kersen te doen is," dacht Dr. Middleton. Mevrouw Rustig, Jack, Saar en Marie gingen nu naar den tuin, zoodat de dokter alleen bleef met meneer, die gedurende de stribbeling geen woord gezegd had.
Geen wonder dus dat Jaapje niet goed wist hoe hij 't had; ineens was hij gedwee geworden en meneer Bonnycastle had volkomen gelijk, toen hij tot hem zei, dat hij al meer geleerd had, dan hij zelf vermoedde. Wat zou mevrouw Rustig wel gezegd hebben als ze alles geweten had en Saar? En meneer Rustig, met zijn rechten van den mensch?
'En oud vertelseltje nog eens verteld. 't Was op een zomermiddag dat Jochem, de klompenmaker van 't dorp, zich de zweetdroppels van 't aangezicht wischte zoo had ie geloopen. Met een stevigen ruk trok hij aan de schel van dominee's pastorie; streek met de mouw nog eens langs het glimmende voorhoofd, en vroeg aan Saar de meid die opendeed, of onze jonge domenei thuus was?
Ik heb somtyds, weet gy, rare invallen; en ik mag de jonge meisjes gaarn wat kwellen: wat zegt gy, Saar, als die Heer eens zin aan u hadt, zoudt gy daar wel veel tegen hebben? Nu, zin of niet, als gy myn eigen Dochter waart, en die Heer dan zin in u hadt, en my dat zeide, ik zou u aan hem geven, ten minsten zo gy er niet tegen waart. Zie, kind, ik hoop u nog gelukkig getrouwt te zien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek