Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Ze spraken weinig. Hun asem was heet. Waar zijn we hier? Bijna binnen de stad. Ze legden een geveinsde onverschilligheid in hunne woorden, maar al hun gedachten vloeiden saam tot éen gichtig, woelig, zinnelijk beeld. Ze gaven zich over, zonder strijd, aan hun brandende koortse. Ze deden niets om de brutale tempteeringe uit hun lijf te krijgen.
Een bandelooze woeling van jonge mannen en vrouwen, door Tamalone geleid, trok zingend en met doeken wuivend rondom de lichtende figuur van Carolus saâm, de monnik reide die het dichtst bij waren in den franschen danskring rond; buigend en de beenen hoog heffend warrelden zij om den brigadier heen, wijl half spottend half gemoedelijk hem de grilligste namen werden toegeroepen, die het plein, blakerend tusschen de witte huizen, daveren deden van gelach.
Ze hoord' een stem haar welbekend, Verwacht in uren zonder end, Een krachtig arm haar leest omwond; Maar toen haar sidderende mond Den hemel van dien kus verliet, Ontging haar in zijn oogen niet De jonge trots, de hoop, de min; Nu wist zij; dit was slecht begin, En beiden zouden gaan, gelijk Nu saam langs 't strand, door 't leven rijk.
Geroezemoes groeide er uit en door heen, geluiden van wild water, gerommel en gereutel en gesieper zong uit den bangmakenden dampkring van stuivend licht. En de geluiden groeiden aan met lange streken, ze wrongen zich saâm tot een aandeinende golf, die weêr terugslaat.
Een gevoel van moedeloosheid grijpt u aan, en sombere, weemoedige aandoeningen overmeesteren u, te midden van deze akelig doodsche omgeving; hier geen blauwe horizon meer, als in de dorre velden van Dalmatië; geen prachtige berglandschappen, als in de Alpen en Pyreneën; hier geen levend wezen, boom noch plant; hier niets dan grauwe naakte bergen, afgewisseld door even kale heuvelen; de menschen verplicht saam te scholen in eene armzalige vlakte, die zij in het zweet huns aanschijns een mageren oogst afdwingen, en die toch nog een uitverkoren paradijs, een gezegend Eden schijnt, te midden van dezen akeligen oceaan van steen.
Ik heb hem banja dingen geleerd, saam met hem gaan zwemmen, leren paardrijden en met hem gaan jagen, en toen hij naderhand ook getrouwd is, heeft oubaas Koos mij weer aan hem gegeven. En zo heb ik bij hem mijn leven gesleten totdat hij nou ook al halfpad oud is.
De Troost is deze: Hij, die der Ruimte oneindigheid bespiedt, Weet, dat heelallen daar vergaan en ziet Een nieuw opvlamme' als men die taal kan lezen: Maar éens komt toch 't ontzachlijk uur gerezen, In der aeonen onbeperkt verschiet, Dat alles saam vernevelt tot een Niet En ná dien zal er niets meer, niets meer wezen.... Niets?
Met haastige stappen richtte hij zich naar de lagerpoort, in het voorbijgaan Galant toevoegende: »Galant! Zadel haastig Welsier op, en breng hem voor me naar de poort; en breng ook mijn roer, bandelier en pistolen." »Ja Baas Piet, maar ik ga toch ook saam? Baas wil toch niet zonder zijn achterruiter uitgaan?" »Nee! zeker niet, Galant! maar maak gauw. We kunnen niet verzuimen."
»Heel goed! Laat ons saam eens door de salons wandelen! Ik zal u dan met den een of ander in kennis kunnen brengen!" André volgde, en bedwong een zucht van verlossing. De knappe heer Gronovius leidde hem langzaam door het eerste vertrek. Hij ving aan fluisterend te spreken, en zich telkens tot André over te buigen: »Van avond zijn er veel absenten! 'n Slecht seizoen voor een soirée!
En rondwandelende door het waalsche land, zullen wij gaandeweg voor onze verbeelding het beeld zien verrijzen van dat merkwaardige België, dat zoo sterk sprekende tegenstellingen tot eene hoogere eenheid poogt saam te binden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek