Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Gij voelde 't als een monster, valsch en wreed, door zwaardslag en verwonding onverstoorbaar, gestadig nader, schaduwig, onhoorbaar, bekruipen uw arm lichaam, nat van zweet. Doch strijden moest ge¯of sterven! Niet gedoogd' uw diep gevoelig hart de koele rust des wèl-voldanen, die van veil'ge kust naar storm-geslagen schepelingen oogt.
»En toch is mijn verlangen om van dien man meer te weten sterker dan voorheen!" zei Frits tot zijn nieuwen vriend. »Wel, daar zal zeker wat op te vinden zijn, al zouden wij tot morgenochtend hier moeten blijven; het komt mij daarenboven voor, dat gij rust noodig hebt, en of gij nu een dag vroeger of later te Amsterdam komt, doet er immers niets meer toe?"
Zij vlucht in de elzestruiken aan den oever, raakt vast in de dichte takken en blijft staan. Dan werpt Gösta Berling de bootshaak weg, gaat naar haar toe en legt de hand op haar schouder. "U is vanavond laat buiten, gravin Elisabeth," zegt hij. "Laat mij met rust; laat mij naar huis gaan." Hij gehoorzaamt oogenblikkelijk en keert zich om.
Je thuis gaat door voor een modelthuis, je levenswandel voor een voorbeeld. Maar al die heerlijkheid, en jij er bij, rust op een onvasten moerasgrond. Een oogenblik kan er komen, één woord gesproken worden ... en jij met al je heerlijkheid gaat naar de diepte, als je je niet bij tijds bergt. BERNICK. Lona, wat kom je hier eigenlijk doen?
Maar, de tijdsomstandigheden waren droevig, en, gaf God de kans niet, dan was 't 'en treurig verschiet. De nacht na den dag, die door zooveel verschillende aandoeningen was gekenmerkt, werd in een gewenschte rust doorgebracht.
Toen hij hoorde dat Alexis gedwongen was om verscheidene dagen rust te houden, was hij zeer knorrig: wie zou nu het wagentje voortrollen? hij had niemand, die het werk van Alexis kon waarnemen; wanneer het voor vast was, dan zou hij wel iemand vinden, maar voor enkele dagen slechts was het op dit oogenblik zelfs onmogelijk; er bestond gebrek aan mannen en vooral aan kinderen.
Laten zijn werkzaamheden hem een oogenblik wat rust dan verdiept hij zich in het gebed." Hier viel ik Lamela met een uitroep van vreugde in de rede, want ik zag don Raphaël naderen. Wij begroetten elkaar hartelijk en zonder in het minst iets van verwondering te laten blijken, zei hij: "God zegene u, mijnheer de Santillano, wat voert u naar Valencia?"
Maar hij duchtte de betoovering van dien blik; daarom wendde hij het hoofd af, en riep met heesche stem: »Breng de vrouwen naar hare vertrekken, Boges, ik wil ze niet meer zien!.... Het drinkgelag zal beginnen.... Slaap wel, mijne moeder, en wees op uwe hoede, dat gij geene adders zoogt met uw hartebloed. Rust wel, Egyptische, en bid de goden, dat zij u beter leeren veinzen.
Hij heeft een geheelen nacht verloren door de kreupelheid van Achille's paard, maar hij veronderstelt, dat men hem de eerste uren nog wel met rust zal laten.
Tot hen neemt zij tegenwoordig haar toevlucht, wanneer zij, op haar jacht naar genietingen, die dat voor haar niet meer zijn, naar rust smacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek