Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Men vertelde ons, dat de Chineesche teekens, die door de roode rozen in het groen gevormd waren, "Welkom aan onze vreemde gasten" beteekenden. Woo Mok Lan, die ons bij den ingang opwachtte, had zich ter onzer eere in Europeesche, of, zooals zij het uitdrukte, in Amerikaansche kleeding gestoken, waaronder hare hobbelvoetjes in zwart leeren kinderschoentjes allerkoddigst uitstaken.
Antoine kwamen, met den stoet, en een soort van vreeselijke levendigheid begon de menigte te bewegen. Men hoorde een man tot een anderen zeggen: "Ziet ge hem wel met zijn roode muts? hij zal zeggen, wanneer geschoten moet worden." Het schijnt, dat deze man met de roode muts later dezelfde rol in een ander oproer, dat van Quénisset, vervulde.
Terwijl nu de rogge kwijnt in de kleine aren, terwijl de aardappel geen voedsel in den grond vindt, terwijl het vee met roode oogen en snuivend van de hitte zich om de opgedroogde bronnen verdringt, terwijl de angst voor de toekomst de harten dichtsnoert, gaan er wonderlijke geruchten door de streek. "Zulk een bezoeking komt niet zonder reden," zeggen de menschen.
't Is liefdes uur. Blijft gij nooit éen blanken uchtend, Leeuwrik, zingen hier beneên, Die uw nachtlijk nest ontvluchtend Door de zilvren neevlen heen Vleuglings vindt de gouden wegen Waar uw aadmen juichen wordt, Tot uw zang in vuren regen Naar de koele vore stort; Zingt gij nooit de roode smarten Van den duistren aardenacht, Wordt het bloeden onzer harten Wel gestelpt, maar nooit verklacht?...
De Compania, die vooral alles doen moest om de verschillende volksstammen van dezen omtrek tot vrienden te maken, heeft het monument, dat dreigde ineen te storten, weder doen herstellen, de muren in orde gebracht, en de roode en witte lijsten, welke het versierden, doen opschilderen. Niet ver van dit mausoleum rust het oog op andere gedenkteekenen van de broosheid des menschelijken levens.
Toen, overstemmend het dof gemompel der menigte, kwamen veel kinderen, zingend. Ze droegen bloeiende witte en roode bloemen-takken, die ze naar Elze wuifden, zoodat een regen van fladderende blaadjes op haar kleed en haren viel. Ze klommen, toen Elze stil hield, tegen haar rijtuigje op, en wilden allen haar handen en kleederen kussen. Nu kwamen Elze de tranen in de oogen.
Dit geldt evenzeer voor de Helm, het Schild, de Gouden Leeuw, de Roode Leeuw, de Roos, de Meermin, het Kruis. Ook dragen tegenwoordig meerdere hotels nog de wapens van landen, steden of personen.
Zij liepen achter elkander en lieten zich geleiden door de kameelen, die altijd zoo loopen en die bij hunne gelijkmatige stappen geaccompagneerd worden door het geluid van een hun om den hals gebonden roode schel. Onder deze omstandigheden was er aan het voeren van een gesprek niet te denken.
Wentelend rood, woelend bloed; zij delgden zich borsten over ruggen, schuimmuilen vielen er in plassend bloed; zij drupten den schijn van ooglichtingen vol, valsch in de kringsels en de stroomsels van de draaiende haren. Dan schoven er de roode dooden gestoken en bobbelden en wentelden en wielden.
En onverwacht stond ze, de roode buste recht op het piedestal der zwart omrokte voeten, het hoofd kantelde tusschen de schouders, onderzoekend, aandachtig keken haar oogen de lange gestalte langs; ernst was om de lippen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek