United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !
Rolf ging zich bezighouden met het plaatsen der provisie, die zulk een storm had doen opsteken; de generaal vroeg mij of ik een plan had voor mijne morgenuren. "Ik wenschte mij te installeeren, en ik moet brieven schrijven," antwoordde ik.
"Dat zoudt gij wel beter zien, Majoortje, als wij maar eens zoo ver waren.... want gij zoudt het bataillon toch wel willen begeleiden...." plaagde Rolf.
Het zal nog zoo ver met je komen, dat gij uwe Willemsorde in den lommerd zet om een lekkeren schotel." "Neen, freule Mordaunt! wees er gerust op, eer het zoo ver komt, zal ik u waarschuwen," antwoordde Rolf, nu ook bits en toornig. "Ik zeg dat we dien weg opgaan; ons eigen oud-modisch zilver is er al, dat weet gij wel, om van al het andere niet te spreken."
"Maar zeg dan wat ik doen moet!" sprak zij gejaagd en toch onderworpen. "Naar de Werve terugkeeren, waar de eenzaamheid u niet zal aangrimmen, want gij zult er een vriend vinden die alles in orde heeft gebracht om u te ontvangen." "Een vriend!" herhaalde zij, met een strakken, verwonderden blik. "Ja! Rolf, die er tot nadere order blijft; en gij kunt er ook blijven.
Ik zag tersluiks naar Francis; zij werd bleek en vloog op om voor het raam te gaan uitkijken. "Nu al! dat is toch veel te vroeg," sprak de generaal verwijtend tot Rolf. "Niets te vroeg, Excellentie! dat zult gij mij zoo aanstonds toestemmen," antwoordde Rolf met een snaakschen glimlach, terwijl ik mij naar Francis begaf, die in de vensterbank was gaan zitten.
Rolf en Frits stonden met angstige gezichten naar ons uit te kijken toen wij aankwamen; maar de generaal was niet uit zijn humeur, zooals wij vermoed hadden; integendeel hij was druk bezig met zijne papieren toen wij binnentraden; arm in arm, zooals Francis het gewild had, om hem terstond op de hoogte te brengen van onze verhouding.
Maar de aardigheid scheen niet in den smaak te vallen van den generaal, want ik zag dezen verbleeken bij het woord deserteeren, en hij wierp den armen Rolf een blik vol verwijt toe over zijne jovialiteit.
Zij liet koffie dienen, en daarop noodigde Rolf ons in 't priëel in den tuin; hij had kruidenwijn gemaakt, dien moesten wij proeven. Dat voorstel werd met toejuiching begroet, en het was zoo kwaad niet gevonden. De gasten waren plakkers; de heerenboeren hadden hun wagentjes besteld tegen acht ure.
Kapitein Rolf, een oud officier en retraite, is bij ons ingekwartierd op de Werve; mogelijk komt hij u wel wat ruw en ongemanierd voor, want hij is een soldaat van fortuin die geene opvoeding gehad heeft, dan in de kazerne; maar zijn hart is goed en.... mijn grootvader kan niet buiten hem." "En gij dan?" "Och, mij hindert dat niet: ik ben er aan gewoon.
Rolf had nog van alles te bezorgen voor het diner, Francis daarentegen beweerde, dat zij nu adem kon scheppen en dat zij nog een rustig half uurtje had te geven aan haar vriend Willibald, dien zij, zooals vroeger, gemeenzaam onder den arm nam, als ware hij de dame en zij de cavalier geweest; ik wilde mijns weegs gaan, maar zij riep mij toe dat de kapitein haar niets kon te zeggen hebben wat voor haar neef Leopold een geheim moest zijn.
Woord Van De Dag