Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
"Ik geloof niet dat u van kinderen houdt, zooals God het voorschrijft!" zeide zuster Roefa op eenigszins strengen toon. "Och, neem me niet kwalijk: iedere moeder houdt van haar kinderen op haar eigen manier. Ik heb ze lief om hun zelf. Zoo heeft mijn man 't me geleerd." "Al uw ideën, Capitana Maria," zeide la Roefa op een preektoon, "zijn al heel weinig godsdienstig.
"Dat is waar!" mompelde Capitana Finay vol bewondering voor de wijsheid der beide anderen, "waar haalt u toch zulke mooie redeneringen vandaan?" "Ja, maar hoe is 't dan met de kerkelijke ban en de verdoemenis?" vond la Roefa nog in te brengen. "Wat beteekenen eer en goede naam in dit leven, als we onze verdoemenis in 't leven hiernamaals bewerken?
Het verluidt, dat niemand van de aanwezigen de samenhang van de preek begreep: de menschen waren zoo kort van bevatting en de prediker was "zoo diep", zooals zuster Roefa het uitdrukte. Zoo wachtte de inlandsche gemeente dus tevergeefs op een gelegenheid om te schreien, en de nare meid van een kleindochter der godzalige oude, viel weer in slaap.
't Was zuster Roefa. "Maar..." "Mijn zegen niet meer geven, dat nooit!" viel de goedige Capitana Finay in, "een moeder mag zoo iets niet zeggen ...maar ik weet niet, wat ik doen zou ... ik weet niet.., ik geloof dat ik 't besterven zou...ik zou hem...nee! Lieve God! maar ik zou hem niet meer willen zien...maar wat komt 't er toch bij u op aan, Capitana Maria?"
Het huis aan den overkant opent ook schuchtertjes een raampje, en laat het hoofd van zuster Roefa door, dezelfde die niet wil bedriegen of zich laten bedriegen. Ze kijken elkaar een oogenblik aan, glimlachen, geven elkaar teekens en slaan weer een kruis. "Heerejee! 't Leek wel een genade-mis, met een mooi stuk vuurwerk!" zegt zuster Roefa.
"Daarom zie je er geen een!" "Ze zullen allen dood zijn." "Ik dacht al bij mezelf dat ze iets kwaads in 't schild voerden. Gisteren..." "Ik heb 't wel gezien. Gisterenavond..." "Jammer!" zei zuster Roefa, "zoo allemaal dood te gaan voor Paschen, wanneer ze met hun geschenken komen." "Hadden ze nog maar 't nieuwe jaar afgewacht..."
"In allen gevalle," voegde zuster Roefa erbij, "moet men nooit vergeten, dat het een groote zonde is, de hand op te heffen tegen een gewijd persoon, een heilig man." "De nagedachtenis van iemands ouders is nog heiliger," hervatte Capitana Maria. "Niemand, zelfs de Paus niet, en nog minder Padre Dámaso, mag zoo'n heilige nagedachtenis ontwijden!"
Wordt u maar 's zuster van den Allerheiligsten Rozenkrans, van Sint Franciskus, van Sinte Rita of van Sinte Clara!" "Zuster Roefa, zoodra ik me een waardige zuster van de menschen voel, zal ik zien zuster van de heiligen te worden," antwoordde de ander lachend. Op 't marktplein zitten eenige landlieden te praten onder 't daar opgeslagen verhemelte.
Om welke reden allen haar "incontinenti" heilig prezen. Zuster Roefa had inderdaad niet zoo'n fijn gehoor, maar ze mocht niet dulden dat zuster Sipa het gehoord had en zij niet; daarom had zij een droom gehad, en veel zielen hadden zich aan haar vertoond, niet alleen van doode menschen, maar ook van levenden.
Hij hief zijn oogen ten hemel, zijn lippen bewogen zich als in gebed, daarna boog hij 't hoofd, en zakte langzaam ineen... Twee uur later bevond zuster Roefa zich op de batalan het erf van haar huis, bezig met haar ochtend-wassching, om daarna naar de mis te gaan. De vrome vrouw keek naar 't naburig bosch en zag daar een dikke rookwolk opstijgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek