Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Bij de drie vrienden aangekomen, hield hij zijn paard in. "Uw paspoorten?" "Hier," zei Paul, hem eenige roebels in de hand drukkend. "Dat paspoort is overal geldig. We gaan niet verder dan tot hier; we komen alleen maar even een duel uitvechten." "Een duel! Dat is tegen de Russische wet. Het wachthuis is hier niet ver vandaan. Als de commandant komt, worden we allemaal ingepikt."
"Dus met twintig stemmen meerderheid voor het Ministerie?" "Juist. Twintig stemmen." Bora lachte luidkeels. "Ik zou wel eens willen weten, wat u daaronder verwedden wilt!" "Elke som die u wenscht te noemen." "Ik zet vijfduizend roebels tegen!" zei de Hertog. "O, Uwe Genade! Als u zoo zeker is van uw slag, geef uzelf dan een grooter kans," zei Zabern bescheiden. "Wel, dan verdubbel ik het bedrag.
In minder dan twee uren tijds had men nu zoo, volgens het zeggen van den officier, voor meer dan 400,000 roebels visch gevangen. Vele Russische kooplieden en kramers stonden met hunne sleden op het ijs en kochten de zwaarste steuren, om, zoodra zij hunne volle lading hadden, terstond naar Moskou en Petersburg te vertrekken.
De Avala waren tot den verkoop bereid, tegen eene jaarlijksche lijfrente van duizend roebels, overgaande van geslacht op geslacht tot den laatsten vertegenwoordiger hunner familie. Uit eigen beweging voegde hij vierduizend roebels bij de gevraagde som, en de koop werd gesloten. Toen keizer Alexander II in 1871 Transkaukasië bezocht, schonk hij het goed aan zijn broeder, den grootvorst Michaël.
Die rus is de man dien wij op de grens van Alaska overvallen hebben en dien wij hadden willen plunderen als die Indiaansche meid ons niet gestoord had. Dat zou een buitenkansje geweest zijn. Ja, de duizend of wat roebels, die nu in het bezit zijn van Tchou-Tchouk, waren dan in onze handen gevallen!
"En waarom dan geschonken, vriendje?" vroeg Stipan Arkadiewitsch met een goedhartig lachje, want hij wist, dat Lewin nu in een stemming was om alles af te keuren. "Omdat het bosch op zijn minst vijf honderd roebels per desjatine waard is," antwoordde Lewin. "Oho, jelui landjonkers!" spotte Stipan. "Wat zijn wij stadslui toch dwaze menschen!
Want zij had zich vele vrienden verworven, die niet karig waren geweest met hunne roebels en hunne toejuichingen zoolang de troep voor de poorten van Sitka verblijf had gehouden. Dit woord »poorten" is juister dan men oppervlakkig denken zou.
»Toen ik aan boord van dat Engelsche vaartuig gekomen was, ondernamen we al heel gauw een reis naar de Oostzee. We leden evenwel schipbreuk en, zonder een penning op zak, werd ik aan de kust geworpen. Een Russische herbergier borgde mij voor zes roebels. Betalen kon ik die niet en zoo werd ik, volgens de gebruiken van dit land, zijn lijfeigene."
Bovendien beveelt dit stelsel zich aan door goedkoopheid: vergeleken bij de kosten van verwarming door hout, worden op deze wijze per maand vijf-en-dertig roebels uitgewonnen voor de voeding van eene kompagnie van tweehonderd man. Voor de lokomotieven berekent men dat het gebruik van deze naphta zes maal goedkooper is dan dat van steenkolen.
Wat zit er in die portefeuille? vroeg Cornelia. Precies de waarde van den klomp goud; geen cent meer, maar ook geen cent minder, antwoordde Sergius. Er zat werkelijk een wissel in van twintigduizend roebels op het huis Rothschild te Parijs. Was de klomp inderdaad zooveel waard?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek