Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
"Let dan op." "Ik let op." "Nu, luistert ge?" "Ja." "Marius is dikwerf afwezig." "Ei, ei!" "Hij reist veel." "Aha!" "Hij blijft 's nachts uit." "Zoo, zoo!" "En wij wilden gaarne weten, wat er achter schuilt." Théodule antwoordde met de kalmte van een man van ondervinding: "Een vrouw in 't spel." En met een lachje, dat zijn vaste overtuiging uitdrukte, voegde hij er bij: "Een liefje."
Aly El-Girbi, zooals zijn naam is en in 't Arabisch op zijn visitekaartje prijkt, heeft geen vaste moskee waarin hij predikt, hij reist door het geheele land, predikt in alle moskeeën en trekt overal tal van hoorders. Hij richt zich vooral tot de vrouwen, vraagt hen vooral onder zijn gehoor te komen en naar men mij mededeelde boeit hij zijne hoorders soms vijf uur lang achtereen.
De schietspoel ratelt over het getouw, de hamer bonst op het aanbeeld, de beitel knarst in den steen.... Men timmert schepen, men doorklieft den ongestuimen Oceaan; men handelt, men vaart, men reist naar verre streken, men arbeidt, men zwoegt, men slaaft.
"Neen, ik heb op dit eene bal bij u al meer gedanst, dan den geheelen winter in Petersburg," zeide zij; "ik moet voor de afreis nog wat rusten." "U reist dus morgen bepaald af?" vroeg Wronsky. "Ja, dat denk ik!" antwoordde Anna, alsof zij zich over zijn koene vraag verwonderde. Maar een onwillekeurig en trillend licht in haar oogen en haar zenuwachtig lachje verzengde hem, terwijl zij dat zeide.
Niet lang daarna, aan een paar huizengroepen voorbij, draait men, indien men met mij naar Gudvangen reist, de Aurlandsfjord in. Het tafereel wordt nu oneindig grootscher. De fjord is slechts 1/2 kilometer breed en aan weêrszijden gaan de rotsen in zware, strakke massa's 900 á 1200 M. omhoog.
Eene gracieuse beweging, die zij met de lippen maakte, en een zekere dikte aan de linkerwang deden vermoeden, dat de schoone niet afkeerig was van 't gebruik van pruimtabak. "Weet je wat mij spijt," zei Pols, "het is, dat ik te Donauëschingen vergeten heb, het lapje groene zijde uit mijn koffer te krijgen. Dat is, volgens Ebel, zoo goed voor de oogen, als men in Zwitserland reist.
Toen Fotis mij op zeer bevredigende wijze gewaarschuwd had en mij een weldadige amulet om den hals had gehangen, slipte zij weg door het eene portier van mijn reiswagen en verdween als een schim in de nacht "In de Pythia".... Maar op dit zelfde oogenblik hoorde ik murmelen aan het andere portier: Heer! Heer Charmides! Gij, die in purper en parels reist....
Die tijden zijn voorbij. Wie nu per spoortrein van Bergen naar Charleroi reist, aanschouwt een gansch ander tafreel, al heerscht hier ook, in vergelijking met de koortsige, razende werkzaamheid in de Borinage, een betrekkelijke rust, en al wordt het oog menigmaal verkwikt door den aanblik van groene weilanden en bloeiende akkers.
Toen die reis nog dagen duurde, zal zij wel eentonig en vervelend zijn geweest. Thans is deze tocht bijzonder interessant. Men reist door streken, waar de meren een onafgebroken rij vormen. De heuvels in het rond zijn eenzaam; slanke rietpluimen wuiven aan den oever en teekenen hunne schaduwen op het zand.
Mijn naam zal niet Giw zijn, als deze vreemde snaken niet iets bijzonders in het schild voeren. De minste tapijtlegger van den koning reist met viermaal grooter gevolg dan deze kerel, die een vrijpas bezit, en de kleeding van 's konings dischgenooten draagt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek