Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 november 2025
Men zag, zoo ver het oog reikte, niets anders dan de golvingen der gele grassen, en het scheen, dat de aarde zich plotseling had geopend en den plas met zijn palmengordel had verzwolgen. Er kwamen telkens weer van die natuurlijke zoutpannen, en de eigenaardige gesteldheid van het terrein had de zeden van het volk veranderd.
Zij was niet ouder dan vijftien jaar. Haar gelaat, een zuiver ovaal, was fijn van kleur, de neus onberispelijk, de kleine mond vol uitdrukking, de oogen diep blauw, waren fraai van vorm. Het weelderige goudblonde haar golfde vrij over hare schouders en reikte tot aan haar zadelkussen.
"Ik ga nu, Adieu!" zeide Anna en kuste haar zoon; toen naderde zij Alexei Alexandrowitsch en reikte hem de hand: "Het is vriendelijk van u, dat ge gekomen zijt." Hij kuste haar hand. "Alzoo tot weerziens! Gij komt op de thee; dat is best," hernam zij en ging vroolijk en vergenoegd naar buiten.
Toen, onder een geweldige inspanning tot zelfbeheersching, maakte hij zich los uit haar omhelzing, en begonnen zijn bevende vingers zijn vest toe te knoopen. Jakob, de tanden op elkaar geklemd om niet úit te schreeuwen zijn schrijnend verdriet, deed onhandige moeite om zijn vader bij het verder aankleeden te helpen. De wachtmeester, geheel ontroerd, reikte hem toen zijn kruk.
Gerit hielp haar het paard losmaken. Met een wip was zij in het rijtuig. Gerrit reikte haar de leidsels. Daar reed zij heen. Maar nog even hield zij haar paardjen in, dat zulks kwalijk genoeg scheen te nemen en met zijn kop trok en schudde, als van zoo kribbig een hitje te wachten was. "Dokter," zei Klaartje:, "hoe laat komt gij morgen bij de zieke?"
De aan alle zijden ingesloten, van wapens ontblote Boeren, streden toch met de moed, aan de wanhoop ontleend. Zover hun oog reikte, zagen zij zich omgeven door de springende, dansende en schreeuwende massa van zwarte Zulu's, een uitbraaksel van de hel gelijk.
Volgens een bekoorlijke legende vroeg Maria, in een arme vrouw verkleed, eens een voerman te drinken en reikte hem, om den drank op te vangen, den blanken kelk der haagwinde.
Blijft gij hier? vroeg hij. Neen, ik vertrek. Waar gaat gij heen? Recht toe recht aan. Waarschijnlijk gevoelde hij medelijden met mij, want hij reikte mij de hand. Als gij hier wilt blijven, kunt gij bij mij komen, maar zonder iets te verdienen; want gij zijt niet sterk genoeg; later misschien wel. Ik bedankte hem. Zooals gij wilt, het was voor uw bestwil, goede reis! En hij verwijderde zich.
Hij reikte de lyra aan Straton, die een lied ter eere der liefde stemde, beginnende met de woorden: Hoe schoon glanst Eros' licht op purperroode wang! waarop de beurt aan Pheidippides en Kynaigeiros kwam.
"Ja, ik beken het; ik zal u alles, alles zeggen!" verzekerde het Lange Oor, want het water reikte hem reeds tot aan zijn middel. "Goed, ik wil u het leven schenken; en ik hoop, dat gij u daarvoor dankbaar zult betoonen." "Mijn dankbaarheid zal grenzenloos zijn. Eisch van mij wat gij wilt, en ik zal het doen!" "Ik houd u aan uw woord. Kom nu maar naar boven!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek