Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Hij reikte de lyra aan Straton, die een lied ter eere der liefde stemde, beginnende met de woorden: Hoe schoon glanst Eros' licht op purperroode wang! waarop de beurt aan Pheidippides en Kynaigeiros kwam.
Juist was het lied ten einde en het naspel der lyra deed zich nog hooren, toen de deur werd geopend en eenige fraai uitgedoste fluitspeelsters en danseressen binnentraden, die door muziek en mimische dansen de gasten vermaakten. Van dat oogenblik was het met den ernst en de ingetogenheid der meesten gedaan.
De symposiarch begon; hij nam de lyra, hem door een der slaven ter hand gesteld en hief aan: Dat ge toch, o blinde Ploutos! Menschenkweller, noch in 't zeenat, Noch op 't vasteland verwijldet, Maar den Tartaros bewoondet En den Acheron. Van u toch Komt den stervling alle kwaad.
Een hooge, eene religieuse stemming beving dan ook de pretmakende drinkebroers van zooeven en met een vaste stem ging Pheidippides voort, de hem toegereikte lyra tokkelend: Dierbre Harmodios, ge zijt niet gestorven; Ge zijt, naar 'k verneem, in der zaligen eiland, Waar ook snelvoetige Achilleus verblijft En Diomedes, Tydeus' zone.
Zij waren vergezeld van een fluitspeler, die met een dubbele fluit de koorzangen te begeleiden en met een bijzonder daarvoor vervaardigd schoeisel de maat aan te geven had, terwijl het recitatief werd gesteund door akkoorden der lyra.
Doch vóór hij daartoe overging, nam hij nog eenmaal de lyra ter hand en begon: Mijn zwaard wil ik hullen in mirteblaren, Als Harmodios en Aristogeiton, Toen ze den tiran ontlijfden en Van 't haatlijkst juk Atheen bevrijdden. De uitdrukking op het gelaat der aanliggenden veranderde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek