Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
De list kwam den hertog ter oore; en er werd een liedje op gemaakt, dat hem gezonden werd, met dit refrein: Bloed-hertog, dwaas-hertog, Hebt ge de bruid gezien? En telkens dat hij een verkeerde beweging gemaakt had, zongen de soldaten: De hertog krijgt schele oogen, Hij heeft de bruid gezien. Afgunst verteerde koning Philippus.
De troubadours eindigen de meesten van hun gedichten met een »tornada" een kleine »staart" cauda die het rhythme en 't rijm van het gedicht nog eens herhaalt als in een refrein en tegelijk de bedoeling in het kort samenvat en aangeeft voor wie het bestemd is, voor een bepaald persoon of voor een hele klasse van hoorders.
Het begeesterd gezelschap zong het refrein mee. Maar na den ernst kwam de losgelaten leute, die de ouderen lang vergeten strophen in het geheugen riepen uit den tijd toen zij ook nog zongen of luisteren gingen naar de zangers in de zanglokalen aan de Werf. De president viel in met: "Vaarwel, schoon lief, de tambour slaat, vaarwel, ik word soldaat." Snepvangers kende slechts
Het refrein van hun minneliederen is: »De dames vermogen de onbeschaafde boeren tot fatsoenlike mensen te maken; menigeen is nu netjes en hoofs die zonder hen tegenover een ieder lomp en ongemanierd zou zijn geweest. Ik zelf ben door de invloed ener vrouw beleefder en bescheidener tegen de goeden geworden, en trotser tegenover de slechten."
"Omdat men," zegt Arndt, "zich in gezelschap liever aan scherts en vroolijkheid, dan aan weemoed en treurigheid overgeeft, bestaat de inhoud van het Fransche volkslied, uit allerlei geestige toespelingen, kluchten, potsen, satyren, luchtigjes in elkander geweefde vriendelijke beelden, alles bijeengehouden door een refrein dat uit ieders mond klinkt.
Maar waar dat hij dwaalde en hoe dat hij liep, overal werd hij vervolgd door den galm van den deun, die zich in zijn hersens had vastgeklemd om hem niet meer te verlaten. Het vervloekte refrein zong in hem, het ding kriewelde in zijn keel en drong plagend tegen de lippen op.
Juist sleepte ik me met twee stokjes onder de armen en met bijna dichtgeknepen oogen voort, het treurig refrein reciteerende: Gedenk den lammen, blinden man enz., toen Mijnheer N. ongemerkt binnentrad en me verraderlijk een klap om de ooren gaf, "Je moogt geen gebrekkige menschen nadoen, dat is slecht," voegde hij er driftig aan toe.
Uit Friesland: Tsiis, tsiis, tsjerne! Spinlied uit Ochten: 1. Spin, spin, m'n lieve dochter, Dan krijgde gij een hoed! Ja, ja, mijne moeder, Die staat mij zoo goed. Refrein: 'k Kan lappen en spinnen, Een zweer aan den vinger Doet mij er zoo zeer. Spin, spin, m'n lieve dochter, Dan krijgde gij een jak! Ja, ja, mijne moeder, Dat staat mij zoo knap. Refrein: 'k Kan lappen, enz.
Ten slotte bezweek hij en gaf den geest. Het onheil was hem te machtig. Daar liggen ze nu dood naast elkaar de dochter en de grijze vader, een ramp, die tot tranen roert." Zij bezigt tot dat doel allerlei toovergerei, voornamelijk echter den draaihals, reeds in ons eerste hoofdstuk vermeld. Vandaar het refrein in het gedicht, dat wij hier gedeeltelijk laten volgen: "De toovenaressen.
Het refrein, hier waarschijnlijk louter muzikaal, vindt men ook in de overige liederen. In het bovenstaande liedje ziet men, gelijk elders zoo vaak, de liefde ontluiken in de vrije natuur. Overigens vinden wij hier de gewone klachten, verzuchtingen en betuigingen. Dat er naast eene hoofsche eene geestelijke lyriek heeft bestaan, is ons overvloedig gebleken uit de poëzie van HADEWYCH.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek