Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Het laatste woord dat de inspecteur hoorde was een luid: "maar u kondt me toch in ieder geval wel vertellen of mijn zoon " Hierna bracht Redwood een groot gedeelte van zijn tijd aan de vensters door. Doch de vensters lieten hem heel weinig zien van den gang der zaken buiten. Het was altijd al een stille straat geweest en dien dag was zij buitengewoon stil.
Hij is de uitvinder toch niet!" "Ja, ik begrijp 't ook niet," zeide Redwood. "Maar al is hij de uitvinder niet, iedereen is toch mooi op weg te denken, dat hij 't wel is. Niet dat 't er véél op aankomt, hoor!" "Maar als deze domme, belachelijke agitatie eens ernstig wordt," begon Bensington.
"Ik zeide," zei de heer Bensington, met de zelfvoldoening van iemand die een goed beteekenisvol iets gezegd heeft, "waarom eenzaam." "Bedoel je dat we nog meer van dergelijke kinderen zouden kunnen grootbrengen ?" "Neen, ik bedoel niets meer dan wat ik vroeg." Redwood begon de kamer op en neer te loopen. "Natuurlijk," zeide hij, "dat zou kunnen. Maar toch! Wat zou het einde ervan zijn?"
"Redwood," zei hij, "wordt er veel over òns gepraat?" "Niet zooveel als ik dacht." "Maar veroordeelen ze ons heelemaal niet?" "Nee, heelemaal niet. Maar daarentegen bevorderen ze ook heelemaal niet wat ik aangetoond heb dat moèt gedaan worden. Ik heb naar de "Times" geschreven, moet je weten, en heb alles uitgelegd " "Wij lezen de "Daily Chronicle"," zei Bensington.
"Pang, pang," allebei de loopen, en zijn eerste kogel ging, schijnt het, door het vat zwavel, rukte er een duig aan den anderen kant uit, en vervulde de lucht met geel poeder. Redwood had zijn geweer in de hand gehouden en trok het schot er af op iets grijs' dat hem voorbij rende.
En ik herinner mij dat Redwood al maar doorpraatte zoolang de lichten op waren, en stond aan te wijzen op de plaats waar zijn diagram op het scherm zichtbaar behoorde geweest te zijn en dit was het dan ook weder zoodra het weer duister werd.
Daar Redwood het den Kinderen van het Voedsel moest overbrengen, begreep hij dat het tot op zekere hoogte van belang was ernaar te luisteren. Hij zou beter moeten luisteren en zijn neiging om zich te laten afleiden door de dingen om hem heen, zoo veel mogelijk moeten beheerschen. Hij hoorde veel praten over "bloedschuld." Dat was alleen maar terwille van de welsprekendheid.
"Neen!" zei Cossar, met een geweldigen kreet. "Neen! Maak er zooveel van als je kunt en zoo vlug je maar kunt. Strooi het overall" Hij werd geïnspireerd tot een vlaag van geestigheid. Hij parodieerde een van Redwood's kromme lijnen met een breeden zwaai omhoog van zijn arm. "Redwood!" zei hij, om zijn beweging duidelijker te maken, "maak het Zoo!"
"Binnen een paar uur zijn ze kalm," zei Redwood... "'t Is net of je weer een jongen bent." "We kunnen deze holen niet misloopen," zei Bensington, "al is de nacht ook donker. Tusschen twee haakjes hoe moet het met 't licht" "Volle maan," zei de electricien. "Heb 't opgezocht." Zij gingen terug en raadpleegden Cossar.
Inderdaad méér werkelijk, want mogelijk zijn deze groote dingen, de dingen die komen zullen; en de kleinheid, bestialiteit, en de zwakheid der menschen zijn dingen die voorbijgaan. Hij opende de oogen. "Klaar!" riep een der twee smeden, en zij wierpen hunne hamers neer. Er klonk een stem hoog boven Redwood.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek