Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 oktober 2025


Er was iets zóó intiems en innigs in hun houding, in hun fluisteren, dat Redwood Redwood die twee dagen lang aan niets anders dan zijn zoon gedacht had zich hier te veel voelde. Hij bleef plotseling staan.

En toen het vuur uit was, kwamen de reuzenratten terug, sleepten het doode paard dwars het kerkhof over naar het veld waar het puin neergeworpen werd en aten ervan tot de dageraad aanbrak, en zelfs toèn durfde nog niemand hen storen. Redwood liep den volgenden morgen tegen elf uur bij Bensington aan, met de "tweede edities" van drie avondbladen in de hand.

Bensington, die in moedeloos gepeins verzonken zat boven de vergeten bladzijden van den meest afleidenden roman, dien de boekhandelaar op den Bromptonweg voor hem had kunnen vinden, keek op. "Iets nieuws?" vroeg hij. "Twee menschen gestoken bij Chatham." "Zij moesten ons dat nest laten uitrooken. 't Is hun eigen schuld." "Zeker is 't hun eigen schuld," zei Redwood.

"Mijn kleine jongen kan er niet meer buiten," zei Redwood. "Ik zie niet in wat me

"Ze schijnen niet te begrijpen " zei hij tot Cossar. "Nee, dat doen ze ook niet." "En doen wij dat wel? Soms, als ik er aan denk wat het zeggen wil dit arme kind van Redwood en, natuurlijk, joùw drie misschien veertig voet groot!... Mogen we, bij slot van rekening er wel mee doorgaan?" "Er mee doorgaan!" riep Cossar uit, schokkend van plompe verbazing, en met hooger stem dan ooit.

"Maar dit is een soort van wetenschap die heel licht aanleiding kan geven tot ernstige misbruiken, "tot ernstige gevaren," zooals Caterham het uitdrukt." Redwood zei niets. "Zelfs achteloosheid, weet je Als we een commissie van betrouwbare lieden vormden om het vervaardigen van Bomvoedsel, Herakleophorbia bedoel ik, te controleeren zouden we kunnen "

"Wij vuurden het Voedsel op hen af," zei Cossar. "Ligt voor de hand! Dertig schoten. !" "Ik kom van Caterham." "Dat weet ik." Hij lachte en er klonk iets bitters in dien lach. "Ik vertrouw dat hij bezig is 't op te vegen, he?" "Waar is mijn zoon?" zei Redwood. "O, daar is alles mee in orde, hoor. De Reuzen wachten op je boodschap." "Jawel, maar mijn jongen "

"Maar dan zal het aan 't groeien gaan," zei de heer Bensington. "Het gróéit al. Zevenentwintig ons verleden week... Nu moet je Winkles 'es hooren. "Ligt alleen aan de behandeling," zei hij. "Wel allemachtig! precies 't zelfde zei Skinner!" Redwood keek nog eens naar het kuiken. "'t Moeilijke van de zaak is, om het aan den gang te houden.

De chauffeur naast hem was een zwijgzaam man, of misschien dat hij zich niet tot spreken geneigd voelde door de omstandigheden van den tocht. Hij antwoordde op de korte vragen van Redwood met monosyllaben en tamelijk barsch.

Toen ging hij voort met vaststellen: "En behalve over hetgeen zij zelf behoeven op de plaats waar zij zijn, moeten wij de absolute beschikking hebben over het Voedsel, en al de Vruchten van het Voedsel moeten verdelgd worden " Redwood bemerkte dat hij zelf ook aan het onderhandelen raakte: "En de Prinses?" "Die staat erbuiten."

Woord Van De Dag

vorstengeslachten

Anderen Op Zoek