United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daarom ben ik naar u toe gekomen. Zeg me kort en goed wat uwe voorwaarden zijn." Caterham hield weder een redevoering over zijne voorwaarden. Den Kinderen van het Voedsel zou een groot eigen grondgebied afgestaan worden misschien in Noord-Amerika of in Afrika waarop zij hun leven konden leven zooals zij dit zelven wenschten. "Maar dat is onzin," zei Redwood.
"Wij zullen het Koninklijk Genootschap de geheele zaak behoorlijk voorleggen," zei Redwood. Winkles kwam bij een latere gelegenheid hier op terug. "In veel opzichten is 't een merkwaardige uitvinding." "Dat verandert niets aan de zaak," zei Redwood.
"Ik dacht wel dat ik je vinden zou," zei Redwood. "Ja, dat heb ik ook al gedacht, meneer," zei zij, zonder veel vreugdebetoon. "Waar is Skinner?" "'IJ 'eeft me nooit weer geschreve', meneer, en is ook nooit meer 'ier geweest vanaf dat ik 'ier ben." "Weet je niet wat er van hem geworden is?"
Het is duidelijk, dat er allerlei dingen volgen zullen. Monsterachtig groote dingen. Maar ik kan me ze niet goed voorstellen, Redwood. Behalve " Hij keek vorschend naar zijn nagels. Toen keek hij Redwood aan met zachte oogen door zijn bril. "Ik geloof half en half," waagde hij te zeggen, "dat Caterham gelijk heeft. Soms. Het zal wèrkelijk de normale afmetingen der dingen omverwerpen.
Den geheelen nacht bleef Redwood voor het venster staan, keek op naar het verwarde voorbijdrijven der wolken, en niet vóór den dageraad, gaf hij aan zijne vermoeidheid toe en ging hij liggen op het veldbed dat men voor hem gespreid had tusschen zijn schrijftafel en het steeds lager vlammende vuur in den haard, onder den kop van het groote varken.
"Wat kan er met onzen broeder Redwood gebeurd zijn?" "Hoezoo?" zei de oudste broeder. De spreker kapte een tak van zijn pijnboom. "Het was net of hij niet goed wakker was. Hij scheen heelemaal niet te luisteren naar wat ik te zeggen had. En hij zei iets over liefde." De jongste tikte met zijn dwarsbalk op den rand van zijn ijzeren zool en lachte. "Broer Redwood" zei hij, "is een droomer."
"Natuurlijk, meneer, d'r kan ergens wel een klein beetje in geweest zijn, in een kleine bus van Nicey die ik aan zijn vader gaf om van de boerderij mee te brengen, of misschien een klein beetje dat ik om 't zoo maar es uit te drukken bij me had, en dat door m'n gauwe inpakke' d'r tussche' zal zijn geraakt...." "H'm!" zei Redwood nadat hij een poosje naar het kind had staan kijken. "H'm!"
De beide geleerden keken elkaar aan. Een tijdlang spraken alleen hunne oogen. "In het ergste geval," zei Redwood, met gemaakt-kalme stem, "zal ik het Voedsel mijn kleinen Teddy eigenhandig toedienen." Slechts enkele dagen na dit gesprek, sloeg Redwood, zijn courant open en zag, dat de Eerste Minister een "Koninklijke Commissie ter onderzoek van Bom-Voedsel" had toegezegd.
Het leek Redwood geruimen tijd toe dat zij niet langer op aarde waren, doch in een toestand van zenuwachtigen haast door een lichtende wolk schoten. Tuf, tuf, tuf, tuf, ging de machine en telkens gehoorzamend, ik weet niet aan welke zenuwachtige aandrift liet de chauffeur zijn hoorn toeteren.
Redwood vatte haar hand, en leidde haar naar de sofa, terwijl hij nadacht hoe hij zich het best verdedigen kon. "O, 't is niets, lieve," zei hij; "'t is niets hoor. Je bent alleen wat overspannen. 't Komt door dien goedkoopen kinderwagen. Ik heb een man, die altijd achter een ziekenstoel loopt, besteld om morgen hier te komen met iets stevigers."
Woord Van De Dag