Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 november 2025


"Ik zal u dan vertrouwen," hervatte Rebekka, "tot zoo verre;" en zij trad van den rand der borstwering af, maar bleef dicht bij een der schietgaten of machicolles, zooals ze toen genoemd werden, staan. "Hier," zei ze, "zal ik blijven.

"Welke duivelsche daad hebben zij nu in den zin?" zei de oude heks, in zichzelve brommende, terwijl zij van tijd tot tijd een slinkschen en boosaardigen blik op Rebekka wierp; "maar het is gemakkelijk te raden. Glinsterende oogen, zwarte lokken, en een vel zoo wit als papier, voordat de priester het met zijn zwarten inkt besmet.

Met deze woorden verliet hij haastig het vertrek, en de Preceptor volgde, om hem in zijn besluit te bevestigen; want hij had zelf groot belang in den roem van Bois-Guilbert, daar hij menig voordeel van hem verwachtte, als hij eens aan het hoofd van de Orde zou zijn; zonder de bevordering in aanmerking te nemen, waarop Mont-Fitchet hem hoop gegeven had, op voorwaarde, dat hij tot de veroordeeling van de ongelukkige Rebekka medewerkte.

"Dit is slechts een kort uitstel van een dreigenden dood," antwoordde Rebekka, "dat mij weinig baten zal, was dit alles, wat gij voor een meisje doen kondet, op welks hoofd gij rampen opeengestapeld, en dat gij zelf tot aan den rand van het graf gebracht hebt?" "Neen, meisje," antwoordde Bois-Guilbert, "dit was niet alles wat ik bedoelde.

Maar deze, wier hoofd vervuld was met de herinnering aan smaad en met de hoop op wraak, liet gaarne de oppassing van den zieke aan Rebekka over. Beklim den wachttoren ginds, Beschouw het slagveld: beschrijf ons het gevecht! Schiller's Maagd van Orleans. Een oogenblik van gevaar is dikwijls ook het oogenblik van openhartige genegenheid en liefde.

Gij zult Koningin worden, Rebekka! Op den berg Karmel zullen wij den troon oprichten, dien mijne dapperheid voor u veroveren zal, en ik zal den lang gewenschten grootmeesterlijken staf tegen een schepter verruilen!"

Terwijl Rebekka aldus sprak, gaf haar stout en vast besluit, dat zoo goed strookte met de gebiedende schoonheid van haar gelaat, aan haar blikken, houding en gebaren eene waardigheid, die bovenmenschelijk scheen.

"Dat zou mij niet passen," antwoordde Rebekka met trotsche nederigheid, "daar mijn gezelschap mijne beschermster tot schande zou kunnen aangerekend worden." Intusschen was de bagaadje reeds overgepakt, want het bloote woord "vrijbuiters" maakte iedereen bijzonder vlug, en het naderen der schemering vermeerderde nog den schrik.

"Gij hebt goed gesproken," hervatte de roover in het Fransch, daar hij het waarschijnlijk moeielijk vond, een gesprek in het Saksisch vol te houden, dat Rebekka in die taal begonnen was; "maar weet, schoone lelie van het dal Baca, dat uw vader reeds in handen is van een machtigen alchymist, die het geheim kent, om zelfs de verroeste staven van een gevangenis-haard in goud en zilver te veranderen.

"Laat mij heengaan!" riep hij de wachten aan de deur van de zaal toe: "Laat mij vertrekken! nog één blik zal mij dooden, want ik heb deel aan hare vermoording!" "Stil, vriend," zei Rebekka, toen ze deze klachten hoorde, "gij hebt mij geen kwaad gedaan door de waarheid te spreken; gij kunt mij door uwe klachten, of berouw niet helpen.

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek