Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juni 2025


DEMETRIUS. Waarom zou hij wanhopig zijn, die weet, Hoe woorden, blikken en geschenken werken? Kom, hebt ook gij niet vaak een ree geveld, En weggehaald voor 's koddebeiers neus? AARON. Nu, 't schijnt dan, dat een schaking of zoo iets U dienstig waar? CHIRON. Ja, zoo 't geluk ons diende. DEMETRIUS. Getroffen, Aaron! AARON. Nu, tref ook uw wit! Dan zijn wij af van zulk rumoer als dit.

Daar zat zij, in schaduw van een bonten esch, mijne Marie, die anders rondhuppelde als een ree; daar rees zij op en neeg statelijk, mijne Marie, die mij vroeger hare frissche lippen ten kus aanbood; daar zeide zij zacht, toonloos, schroomvallig, ik wist niet wat er van mijne Marie geworden was: "Mijnheer!" Ik reikte haar de hand. Was er eene klove tusschen ons?

De Muntsjak of Kiedang, de Rippface ("skeletgelaat") der Engelschen (Cervulus muntjac), de bekendste soort van zijn geslacht, is een weinig kleiner dan onze Ree; zijn lengte bedraagt 115

Alleen in perken waar zij zeer weinig beschoten worden of altijd rust hebben, leggen zij haar vrees voor den mensch in zoo ver af, dat zij zich door iemand, die haar op een afstand van 20 of 30 schreden voorbijgaat, niet in 't grazen laten storen." Van de "vriendelijkheid en gezelligheid", die Winckell zoo roemt, bespeurt men bij nadere kennismaking met de Ree meestal maar zeer weinig.

De Engelsche zeelieden zeggen daarvoor, All clear! wanneer niets meer in den weg ligt om eene scheepsmanoeuvre ten uitvoer te brengen. In jachten en boeiers, die laveren, roept de man te roer, op het oogenblik, dat hij wenden wil, aan den fokkeman, Ree! of Alree! Rijstkadraaijen, met een klein vaartuig de rijst van de kust afhalen.

Recht vooruit, tegen den al feller wordenden zonneglans in, dommelt tusschen nevelig-groen geboomte met spitse donkere daken Makassar. Ontelbare visschersprauwen liggen op de ree, blinkende met hun vierkante schuins gestelde zeilen, die wachten op den wind. Reusachtig daartusschen steken groote stoomschepen op. Verscheiden liggen er al gemeerd aan de kade, een Engelsche stoomer naast een Chinees.

Diezelfde Gelderland kwam vandaag aan de ree te Willemstad en werd van den top van den mast tot de waterlinie electrisch verlicht.« »Heeft Willemstad een ree, Papa?« »Zeker Louis, het is de hoofdstad van Curaçao waarvan ik spreek; de Curaçaosche dames zonden een doop- of draagkleed in 'n mahoniehouten kistje, en in Bonairiaansch geelhout staat op het deksel: Kolonie Curaçao 1909.

Laat zien, ’k vergeet nu niet. Ja; maakt de boonen reê Ik ben noch nochteren. Misschien zal naar my vragen Een magerachtig man, die zomtyds heele dagen Op myn Comptoir zit, en geduurig voor my zweert, Wanneer myn weerparty getuigenis begeert; Maar laat hem wachten. ’k Vrees myn Rechter mogt aars uit zyn, ’t Is reeds by vieren, en dan zou myn zaak verbruit zyn. ORATYN, de deur half open doende.

Het vleesch van de Gems behoeft, wat smakelijkheid betreft, voor geen ander wildbraad onder te doen; het overtreft mijns inziens zelfs nog zeer dat van onze Ree waaraan, zooals men weet, onder de inheemsche soorten van wild wegens malschheid en smakelijkheid de eereplaats wordt toegekend ; daar het zich door een pikante, met niets te vergelijken bijsmaak onderscheidt.

Er was iets van een ree in hare schuwe bevalligheid en in hare groote, verschrikte oogen. Een lichte blos, als de schim van een roos in, een zilveren spiegel, kwam op hare wangen toen zij even rondzag in de volle, enthusiaste zaal. Zij trad een paar passen achteruit en hare lippen schenen te beven. Basil Hallward sprong op en applaudisseerde.

Woord Van De Dag

buitendam

Anderen Op Zoek