Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Is zij zooveel erger geworden?" vroeg Dorus angstig. "Ge zult 't wel zien; 't goeie mins is zwoar ziek. As ge me neudig hebt, môt-de moar gelieks roepen." Toen Dorus boven kwam, lag vrouw Keetje afgemat en hijgend in de kussens. Zij stak hem de hand toe en zei: "'t Is goed, dat je mij nog eens komt zien, Dorus, want ik geloof, dat het niet lang meer met mij duren zal."
Karel van Dril was al op, toen Jan hem kwam roepen. "Wat is het koud, hè?" zei Karel huiverend. "Ja, erg koud," zei Jan. "Maar wij zullen ons wel warm werken. Om negen uur moet de tent klaar zijn, want dan gaat de school aan en moeten wij binnen zijn." "Ja," zei Karel. "Ik ben klaar, Jan. Zullen we gaan?" "Goed." De jongens gingen naar buiten.
Bezweet, bestoven, hijgend en afgemat komen ze op het strand! Een vreeselijk tooneel vertoont zich aan hunne oogen! Vrouwen loopen met loshangende haren langs het strand en gillen het uit van angst! Kinderen schuilen zich angstig weg achter hunne moeders en roepen om hunne vaders! De vaders staren naar de vloot waarop hunne zonen hun leven voor het land wagen!
Dus kwam er een stilte, die dadelijk groeide ... groeide ... ondraaglijk werd.... Hun stappen gingen geregeld voort over de schoon geregende klinkertjes.... Er was een metalige klank in.... Vér af belde een tram, óp uit rumoerig zoemen van Zaterdagavond-op-den-Binnenweg.... En dan hing nog in de lucht het tot een roepen aanzwellend geluid van die stem, die gevraagd had....
Rob slenterde dus zoo'n beetje langs de straat, z'n boeken onder den arm en z'n oogen naar den grond, en hij trachtte zich vergeefs 'n formule uit zijn natuurkundeboek te binnen te roepen, die hij totaal vergeten was, en waarnaar hem vandaag zeker gevraagd zou worden. Ze vroegen hem altijd dingen die hij niet wist! Rob was niet dom integendeel.
De verlaten en vervallen paleizen van Empoli roepen herinneringen terug, die in zoo scherp mogelijke tegenstelling staan met de prozaïsche gewoonten en werkzaamheden van eene industriëele bevolking; en juist aan dit contrast dankt de stad haar eigenaardige poëzie.
Maar het andere hertje ging er op staanden voet van door; stond echter al gauw weer stil om ons aan te staren en te roepen en met zijn teere pootjes te stampen, in een grappige mengeling van nieuwsgierigheid en uitdaging. Tot tweemaal toe moest de moeder in een kring terugkomen, eer hij haar eindelijk onwillig volgde.
Daarom had hij reeds meermalen zijne bemiddeling aangeboden, ja had hij, hoewel tot dusver zonder goeden uitslag, daartoe eenige stappen gedaan. Eene nieuwe poging tot bereiking van zijn doel waagde hij thans, door een vredescongres te Keulen bijeen te roepen. Het was eene schitterende vergadering, die daar bijeenkwam.
Waarom gingen er kreten van droefheid en smart op uit de menigte? Waarom hoorde zij Tristan's naam roepen? Het scheen Isolde of een verlammende angst zich over haar gansche lichaam verspreidde en haar het voortgaan belette, maar zij vocht er tegen met al de kracht van haar wezen en vervolgde moedig haar weg.
Zou het niet veel beter geweest zijn, als zij met hem daar in de kist gelegen had, tusschen de voorjaarsbloemen, die zij nu niet meer zien of luchten kon! Was zijn verlangen naar haar niet zóó sterk, dat het Gods wil kon buigen en Hij haar ook liet sterven? Jawel! Het was alsof hij om haar riep. Hij wist immers dat al haar vreugde gestorven was waarom zou hij haar dus niet roepen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek