United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De blijde vrouw verstond hem; zij wierp zich vooruit en viel hijgend tegen de borst van haren zoon. Bij dit treffend tooneel van liefde en vreugd gevoelden de vier personen, die het aanschouwden, zich zoo diep geraakt, dat hunne oogen zich met glinsterend vocht vervulden. "Quinten Massys," riep de Abdisse, "zoudt gij iets voor mij willen doen?"
"Wat doet Hans voor uw klooster, zuster?" viel Quinten haar haastig in de rede. "Hij schildert gedrukte beeldekens voor de begankenis der melaatschen," was het antwoord; "hij doet het wel niet goed, maar omdat hij ziek is, zien wij daar niet nauw op. Zie, daar zijn er, die ik juist bij hem heb afgehaald."
"Niets, mijn zoon," antwoordde de oude vrouw mistroostig, "ik heb alles verkocht, denk niet meer aan zulk middel." De ongelukkige Quinten wrong zich met zooveel wanhoop in zijn bed, dat zijn gebeente onder het deksel kraakte. "Gij zult dus van honger sterven!" riep hij woedend uit. "Ik, die reeds bij den dood ben, ik zal u voor mijn bed zien bezwijken?
"Ja, zuster," antwoordde de oude vrouw, de printen van onder hare huik halende, "gelief de goedheid te hebben de beeldekens aan zuster Ursula te toonen en te zeggen, dat Quinten Massys, de smid, die gemaakt heeft." De non bezag de haar aangebodene voorwerpen met eene uitdrukking van misprijzen. De beelden moesten gewis niets aangenaams vertoonen: haar gelaat gaf dit genoeg te kennen.
Op dit oogenblik ging de deur van het huisje open, en eene non van het klooster van ter Zieken, hebbende een korfken aan den arm, trad binnen. "Moeder Massys," riep zij, "ik breng iets voor onzen zieken Quinten. Maar wat is er dan, goede lieden? Wat ongeluk is hier gebeurd, dat gij beiden daar zit en weent?" De moeder noch de zoon antwoordden op deze vraag.
Woord Van De Dag