Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
"Die ligt aan de overzij, bij Firehand en Winnetou." "God zij gedankt, dat gij het spoor gevonden en voor het dag wordt bij mij hebt kunnen komen." "Wist ge dan, dat wij komen zouden?" "Natuurlijk! Toen de kerels het vuur aanstaken, zag ik dadelijk, dat je niet onder de gevangenen was." "Maar wij hadden toch nog in de rotsspleet kunnen zitten, waar wij gepakt konden worden!" "Pshaw!
Dan is hun oogmerk toch strafbaar: men moet den wil voor de daad nemen." "En hoe zoudt gij hun oogmerk dan gestraft willen zien?" "Ja, dat is moeilijk te beslissen." "Toch niet met den dood?" "Neen." "Met gevangenschap, met tuchthuis?" "Pshaw! Ransel hen goed af." "Dat zou het onverstandigste zijn van alles wat wij doen konden, want er is voor den Indiaan geen grootere beleediging dan klappen.
Denk eens over mijn voorstel na, en bedenk dat het beter is, de vrijheid voor die aanvoerders te verkrijgen, dan nog honderd of tweehonderd vijanden om te brengen." "En den buit rekent gij niet." "Buit? Pshaw! Van buit is er geen sprake, want gijlieden zult geen buit maken, omdat gij niet nogmaals overwinnen zult. Nu staan wij tegenover u, vijftig blanke jagers.
Geen Roodhuid had zoo vast op zijn beenen kunnen staan, en de borst van geen mensch ware tegen zulk een schok bestand geweest; van ieder ander waren de ribben ingedrukt. Maar waarom liet Old Shatterhand niet schieten?" "Omdat ik u dat prachtige dier niet wilde laten verliezen." "Welk een onvoorzichtigheid! Als het u nu eens verscheurd had." "Pshaw!
"Dat is waar; maar dan zou toch aan verscheiden hunner het licht uitgeblazen worden. Trouwens, ook wij zouden dan zoogoed als ongedekt tegenover hen staan." "Pshaw! Dan zouden wij ons in het huis terugtrekken; en daar zouden wij dan sterk genoeg zijn, om hen weer over den muur terug te jagen. Het is een geluk, dat het erf zoo groot en zoo vrij is, en dat het huis juist in het midden staat.
Weigert u iemand om met u te drinken, dan heeft men hier te lande, het recht, om die weigering te beantwoorden met het mes of met de pistool; en steekt of schiet men den beleediger dood, dan kraait daar verder geen hen of haan naar." "Hij ziet er, dunkt mij, niet uit als iemand, die zich zal laten dwingen tot iets, waarin hij geen trek heeft." "Pshaw! Willen wij eens wedden?"
"Die drie personen moeten sterven...." "Pshaw!" viel de jager hem in de rede. "... als gij onze voorwaarden niet aanneemt," voltooide de parlementair zijn volzin. "Old Firehand laat zich nooit voorwaarden stellen, en wel allerminst van lieden van uw slag. Buitendien zijt gijlieden de overwonnenen en zoo iemand dus voorwaarden te stellen had, zou ik de man zijn."
"Pshaw!" antwoordde de oude Blenter. "Hebt gij inderdaad nog meelijden met die schobberds? En al waren wij tijdig genoeg gekomen, en al was het u gelukt hen het leven te redden, de kornel zou toch hebben moeten sterven. Mijn mes zou in elk geval een woordje met hem gesproken hebben."
Old Firehand troostte hem door te zeggen: "Er bestaat nog hoop, om het geld terug te krijgen. Vaar in 's hemelsnaam met vrouw en dochter verder. Bij uw broeder hoop ik u weer te zien." "Hoe zoo? Wilt gij mij gaan verlaten?" "Ja, ik wil den kornel achternagaan, om hem het gestolene te ontnemen." "Maar dat is immers gevaarlijk!" "Pshaw!
Daar zal hij niet mee voor den dag komen, denk ik, voordat hij bepaald heeft wie hij meenemen wil. Het spreekt vanzelf, dat hij zijn geheim en zijn plannen nu niet lang van te voren gaat uitbazuinen." "Neen, dat spreekt. Maar het ding zal nog al gevaarlijk zijn, vrees ik." "Hoe zoo dat?" "Wel, door de Indianen." "Pshaw!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek