Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
»'t Is waar, wij hebben van die kracht nog geen gebruik gemaakt, maar wij zullen het doen," merkte Barbicane aan. »Wanneer?" vroeg Michel Ardan. »Als het er de tijd toe zal zijn. Vergeet niet, mijne vrienden, dat in den tegenwoordigen stand van het projectiel onze vuurpijlen ons wel eens van de Maan zouden kunnen verwijderen in plaats van haar te naderen.
Ter nauwernood zagen zij zelfs die donkere plekken, in welke de aardbewoners van oudsher overeenkomst hebben gezien met een menschelijk gelaat. En wat zij zagen, zij aanschouwden het met den begeerigen blik van verlangen, en toch tevens met een heimelijke vrees; waarvoor? dat wisten zij zelven niet. Het projectiel had bijna geen gewicht meer.
Het projectiel mocht den rang van Maan der Maan krijgen, zij-zelven zouden al spoedig omkomen, en dan zou de bij-maan even onbewoond zijn als de Maan zelf scheen te wezen. Misschien zouden zij het lang genoeg houden om nog eens voor 't laatst de Volle Aarde te zien, zich badende in de stralen der zon. Misschien nog een laatsten blik toezenden aan dien aardbol, welken zij niet meer zouden bereiken.
»Leve het projectiel!" riep Maston luide: »Niet te vlug," vermaande Barbicane, met de hand werkende. »Wij moeten het eerst eens zijn over het stuk. Zal het een kanon zijn, of een mortier, of een houwitser? Het stuk moet alles tegelijk zijn: een kanon, omdat de kamer even wijd moet zijn als de ziel; een houwitser, omdat het een bom afschiet; een mortier, omdat het schuins staat.
»En dan is vriend Nicholl zijn beide laatste weddenschappen ook kwijt: 4000 dollar, omdat de Columbiad niet is gesprongen, en 5000 omdat het projectiel hooger is gestegen dan 6 mijlen. Ook op, Nicholl!" »Eerst zeker zijn en dan betalen, 't Is zeer goed mogelijk, dat Barbicane gelijk heeft en ik mijn 9000 dollar heb verloren.
Het gedeelte der maansoppervlakte waarheen zich het projectiel bewoog, was het noordelijk halfrond, op de maankaarten de benedenhelft; want de kaarten zijn doorgaans vervaardigd naar de gedaante der Maan in astronomische kijkers, die gelijk men weet de voorwerpen omkeeren. Dit is ook het geval met de groote maankaart van Beer en Mädler, die door Barbicane was medegenomen.
Een botsing was mogelijk, en deze kon de treurigste gevolgen hebben, 't zij het projectiel zijwaarts van zijn baan werd getrokken, 't zij het onder de macht der aantrekking van dat hemellichaam geraakte. De voorzitter was nog bezig over het een en ander na te denken, toen ten gevolge van een gezichtsbedrog het projectiel op de lichtende schijf scheen te vallen.
Ziehier de opgegeven vragen beantwoord. Resumeere: 1º. Het stuk moet geplaatst worden op een punt, minder dan 28° N. of Z. Breedte hebbende. Het moet gericht worden naar het toppunt der plaats. Het projectiel moet een snelheid hebben van 12.000 yard in de eerste seconde. Het moet worden afgeschoten den 1sten December des volgenden jaars, en wel te 11 u. 46 min. 40 sec.
»Draaf niet zoo door," merkte Nicholl aan; »hebt gij het schot gehoord?" »Neen." »En gij, Barbicane?" »Ik ook niet. Hoe mag dat komen? Daar begrijp ik niets van. Het projectiel is in de vaart, dus zou men het schot hebben moeten hooren afgaan. Maar kom, wij willen eens onderzoeken hoe het er meê zit." De sluitklep van een der lichtglazen werd losgeschroefd; van een tweede, van een derde.
»Wij zullen," zei hij, »aan haar boveneinde een boei vastbinden, ten einde de plaats waar het projectiel in zee is gevallen, juist te weten." »Bovendien," zei luitenant Bronsfield, »wij hebben een nauwkeurig bestek, 21° 7' N. Br. en 41° 37' W. L." »Zeer wel, mijnheer Bronsfield," antwoordde de kapitein, »en met uw goedvinden, laat de lijn kappen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek