Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 juni 2025


»En dat zou zijn?" »Dat zeg ik alleen als Barbicane er bij is." »Dan zullen wij hem opzoeken." 't Geschiedde, en eindelijk vonden zij den voorzitter der Gun-club aan den voet van een boom zitten. Zoodra deze hen zag sprong hij op en riep uit: »Gevonden!" »Wat?" vroeg Michel Ardan. »Het middel om den weerstoot van het projectiel onschadelijk te maken. Water, niets dan water"....

Op ieder ander punt moet de richting noodwendig schuins zijn, hetgeen nadeelig zou wezen voor het slagen der proef. Op welk punt zal de maan aan den hemel staan op het oogenblik, dat het projectiel wordt afgeschoten?

»Er zit niets anders op," meende Nicholl, »dan het scharnier van een der kijkglazen even open te doen en den dooden hond in de hemelruimte weg te werpen." »Wij zullen wel moeten," merkte Barbicane aan, »maar zeer voorzichtig?" »Waarom?" vroeg Michel Ardan. »Om twee redenen. Vooreerst, dat wij met onze lucht in het projectiel zuinig moeten zijn en daarom niets mag ontsnappen.

Zelfs Frycollin, die zich bij het eerste schot in zijne hut verstopt had, werd bijna getroffen door een projectiel, dat de omwanding der roef doorboord had. "O, zij willen er van proeven," riep Tom Turner uit. "Welnu, zij zullen er van lusten!"

Maar al wapenden die zeeofficieren hunne oogen nog zoo goed, toch zagen zij geen spoor van het projectiel dat rondom de nachtvorstin zweefde. Wel zochten zij er naar; wel richtten zij hun kijkers naar de Maan; maar vergeefs. »Zij zijn nu 10 dagen weg; wat mag wel van hen geworden zijn?" sprak luitenant Bronsfield.

Deze maatregelen waren tweeërlei: een om den schok te voorkomen op het oogenblik dat het projectiel de oppervlakte der Maan zou bereiken, de andere om dat nederkomen te vertragen, met andere woorden den val te breken.

Uur na uur klonken de donders der ontploffingen en tusschenin floten de bommen door de lucht, het was als een gehuil van katten in den nacht, als het geklaag van moegemartelde kinderen en dan weer ging de knal van een doeltreffend projectiel of smolten de losbrandingen in elkaar tot een gebrom van onbeschrijfelijk geweld.

»Wij hebben dat niet gedaan, en ook niet kunnen doen, toen wij de eerste maal op dat punt der gelijke aantrekking van Maan en Aarde waren, omdat toen het projectiel nog een te groote snelheid had." »Goed geredeneerd," sprak Nicholl.

»Zij zijn het; zij zijn terug!" had de jonge adelborst uitgeroepen, en allen hadden hem begrepen. Doch aangaande het lot der reizigers in het projectiel waren de gevoelens verdeeld. »Zij zijn dood," meende de een. »Zij leven," zei de ander. »Het water is diep, daardoor is hun val geheel gebroken." »Maar zij hebben geen lucht gehad," merkte een derde aan; »zij hebben moeten stikken."

Barbicane mat met zijn werktuigen den hoek onder welken zich de Aarde vertoonde, en leidde daaruit af, dat zij reeds ruim 50.000 mijlen hadden afgelegd; zij waren dus het punt voorbij, waar het projectiel had moeten ophouden voort te schieten. De anderen stemden daarmede in, en allen begrepen nu te kunnen gaan ontbijten, hetgeen geschiedde.

Woord Van De Dag

schapenhoedster

Anderen Op Zoek