United States or Turkey ? Vote for the TOP Country of the Week !


"En nog veel minder zal men vergeten hebben, dat dit projectiel waarvan de aanvankelijke snelheid bij het verlaten van de monding van het monsterkanon onnauwkeurig berekend was; door eene kracht zestienmaal grooter dan die der gewone projectielen voortgestuwd werd, ongeveer honderd-vijftig geographische mijlen in het uur, die het buiten onzen dampkring voerde, zoodat het niet meer op onze aarde teruggevallen is; maar dat het thans als een bolied rondom die aarde draait en daarom in alle eeuwigheid moet blijven draaien.

Hij was op vijftien meter afstands; maar de jager was niet gelukkig met zijn eerste schot; het deed het roofdier niet vallen, en nogmaals sprong het tot tweemaal toe, eer de jager hem het doodelijke projectiel toezond. Op zeven meter van den heer Vasse viel de luipaard dood neer.

De Amerikanen deden alsof Diana reeds een deel uitmaakte van de Vereenigde Staten. En toch gold het alleen de vraag om haar een projectiel toe te zenden een zeer grove wijze van kennismaking, zelfs met een wachter; maar dat is zoo het gebruik bij beschaafde natiën.

Aldus zou elk watervlak, door afvoerbuizen naar het bovengedeelte van het projectiel geleid, den dienst doen eener springveer, en de schijf, voorzien van zeer sterke proppen, zou niet kunnen stooten dan na het achtervolgend verbrijzelen der verschillende afschutsels.

»Maar spreek dan toch!" »Wat er is? Dat het projectiel nóg geen 10,000 kilo weegt." »En wat zou dat?" Dat het een watergewicht van 28 ton verplaatst en bijgevolg dat het drijven moet. Onbeschrijfbaar is de nadruk, dien de waardige man op het woord »drijven" legde. En het was ook zoo!

»Zwijgt maar," hernam Michel Ardan. »Ik beklaag er mij niet over, want ik doe een prettig reisje. Maar mij dunkt toch, dat wij al het mogelijke doen moesten om ergens neer te komen, al is het dan op de Maan." »Niets liever dan dat," sprak Barbicane, »maar 't ontbreekt ons aan middelen." »Kunnen wij dan de richting van het projectiel niet wijzigen?" »Neen." »Of onze vaart verminderen?" »Ook niet."

»Gij hebt gelijk, mijn waarde," antwoordde de voorzitter der Gun-club, »maar ons projectiel is geen arke Noachs. Het is er niet groot genoeg voor en ook niet voor bestemd. Wij blijven dus binnen de grenzen van het mogelijke." Eindelijk werd besloten, dat men zich zou bepalen tot twee honden, een vervaarlijk grooten en sterken Newfoundlander, benevens een teef, als uitmuntende jachthonden.

Bij deze woorden sprong Michel Ardan bijna tegen de zoldering van het projectiel, zooals hij zeide om beter de maan te kunnen zien. De anderen zwegen een oogenblik. Michel Ardan keek door een der zijraampjes en uitte een kreet van verbazing. »Wat is er?" vroeg Barbicane.

De reizigers konden dus naar welgevallen hun gevangenis openen, zoodra zij op de maan zouden zijn aangeland. Om licht in het projectiel te hebben en te kunnen uitzien, waren in den wand vier dikke glazen lenzen vastgezet, twee op zijde, een boven en een beneden.

»Maar als er lucht was, Michel, zou uw dichtheid kleiner zijn dan die van het projectiel, en gij zoudt diensvolgens achterblijven." »Wij moeten dus binnen blijven?" »Niet anders." »Ik geloof te zien wat dat ding is," riep Michel Ardan uit. »Het is geen hemellichaam, geen stukje van een planeet, maar...." »Nu maar...." »'t Is niets anders dan onze ongelukkige hond!"