Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Uwe verkeert in de soort van dwaling die ik rangschik onder de zeer algemeene, zei meester Pennewip, en wel van de allerbekrompenste klasse. Myn jonge vriend hier hy wees op Stoffel heeft my uw vooroordeel op dit punt kenbaar gemaakt, of... te kennen gegeven. En het is juist hierom dat ik... Dat moet je nu niet zóó opnemen, riep de moeder, alsof de meester expres daarom hier gekomen was.
De eerste pogingen tot overgang van volstrekt geloof tot onafhankelyk nadenken, werken verlammend, en het is niet te verwonderen dat zoo weinigen de kracht bezitten, zulke pogingen doortezetten tot het uiterste toe. Zeker is het, dat deze kracht niet kon gezocht worden by den ouwerwetschen Pennewip en den bekrompen Stoffel. En wat heeft uwe daar dan voor'n boekje? vroeg juffrouw Pieterse.
Ze ging van smart over in heimwee, in zoet verlangen "naar huis", en met betraand oog, maar niet wanhopig meer, riep hy fluisterend: Omikron, Omikron! Na lang beraad, en op Wouter's uitdrukkelyke belofte van beterschap, had eindelyk meester Pennewip zich laten verbidden, en de hoofdroover-vrouwenhooner werd weer in genade aangenomen, of althans nagenoeg.
Wat het aandeel der "gezangen" betreft in het saldo dat Wouter restte na z'n italiaansche reis, ze leverden zeer eigenaardig de vaste stof tot 'n drietonige mondharmonika die ooren en ziel scheurde, en weldra door meester Pennewip werd gekonfiskeerd als storend voor de schoolrust. Twee stokpaardjes. De lezer wordt bedreigd met verzen. Pennewip was 'n man van den ouden stempel.
Juist, riep Stoffel, als-of deze aanhaling hem hielp in de bewysvoering. Juist, zieje, meester Pennewip... Ik heb een vers van hem gelezen, Stoffel! Juist ... je hebt een vers van hem gelezen ... dat is ... dat komt... hoe zal ik 't je nu precies uitleggen, jufvrouw Laps. Je begrypt, by zoo'n vak als 't onderwys, heb je allerlei soort van dingen. Daar heb je by-voorbeeld de aardrykskunde.
In den tyd van m'n verhaal was de uitdrukking: "Correct" wel reeds gedaald tot de sfeer der Pietersens, maar nog niet voorgoed naar 't land verhuisd. Pennewip keurde Stoffels opmerking volkomen goed, en zei dat men zóó de voortbrengselen der letterkunde moest genieten... Let daar dan goed op, Wouter, vermaande de moeder. En méér nog, juffrouw, ging de meester voort.
Juist zou Pennewip 'n begin maken met de akte van beschuldiging, toen de bel ging... nogeens... "'t was f'r ons" en de arme delinkwent trad de kamer in. Hy was nog bleeker dan gewoonlyk, en er was reden toe want er waren vreemde zaken met hem gebeurd sedert Fancy hem opnam en meevoerde...
Het is een voortbrengsel, of anders gezegd: een werk van een onzer eerste vaderlandsche dichters, sprak Pennewip met plechtigheid, jazelfs... ik zou durven zeggen van den eersten of... den voornaamsten, ook wel de Vorst der nederlandsche dichteren genoemd. Hy is 'n man, juffrouw, die in godzaligheid voor niemand behoeft uit den weg te gaan.
Juffrouw Pieterse, zei de man op waardigen toon, ik ben niet gekomen om saliemelk te drinken! Maar ga toch zitten, meester... Dit ging moeielyk genoeg, maar men schikte wat, en 't kwam er toe. Pennewip kuchte met ernst. Hy zag 't gezelschap rond, haalde een rol papieren voor den dag, trok de pruik scheef, en sprak: Juffrouw Pieterse!
Juffrouw Pieterse, begon Pennewip, myne school is beroemd tot op Kattenburg... hoort gy dat, en verstaat gy dat? Och ja, meester. Ik herzeg: beroemd, en wel voornamelyk wegens de goede zeden die daar heerschen... ik bedoel natuurlykerwyze: op myne school Godsdienst en deugd staan by my op den voorgrond. Ik zoude u verzen kunnen toonen over God... maar dit zal ik nu met stilzwygen voorbygaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek