United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als hij naar beneden valt, wordt de wonde dadelijk uitgezogen; daarna begraven zij hem tot aan den hals in den grond, en gieten hem een sterke oplossing van salpeterhoudende aarde of sap van suikerriet in. Als de patiënt een weinig bijgekomen is, wordt hij uit den grond genomen en als een bakerkind ingewikkeld.
Als ze uitwerking heeft, werkt deze behandeling door het opwekken van een heftige transpiratie, en als de bedekking wordt weggenomen, wat geschiedt op den tweeden dag in den zomer en op den derden in den winter, treft men den patiënt vaak zonder koorts aan maar verzwakt en uitgeput door het vele zweeten. Als de eerste toepassing niet helpt, mag men de behandeling verscheiden keeren herhalen.
Brittles liet een zacht gemompel hooren, waarmee de heeren en dames in 't algemeen geacht werden hun voldoening uit te drukken over de minzaamheid van Mr. Giles. Mr. Giles keek met 't air van een beschermer om zich heen, alsof hij zeggen wilde, dat, zoo lang zij zich fatsoenlijk gedroegen, hij niet van hen weg zou gaan. »Hoe is 't vanavond met den patient, dokter?« vroeg Mr. Giles.
Helmond schijnt zich iets te herinneren; en terwijl hij in zijn portefeuille zoekt: "Waar is mijn recept? Waar is mijn recept Thomas?" "Uw recept? Ik weet het niet. Welk recept dokter?" Welk recept? Ja, welken patiënt heeft hij dan het laatst bezocht? 't Is alsof hij zich nog in dien mist bevindt. Hij weet het niet meer. Ha! nu weet hij het.
En daarom heb ik menheer Van Hake ook eigenlijk gesproken; maar die wou d'r niet aan; die durfde voor een patiënt van Biermans geen telegraaf sturen; dat kon en mocht hij niet doen. Zieje juffrouw, dat het aan ons niet lee....!" "Maar mij dunkt, jelui zult er toch de naasten toe wezen. Ik heb er mij niet mee te bemoeien, maar de verantwoording zou me wat zwaar zijn."
Er zou 'n boodschap naar z'n huis worden gezonden, om z'n familie te doen weten waar-i was. De dokter gaf hem iets te drinken, en bracht hem in 'n kamer naast die waar de familie scheen plaats te nemen. Het voorschrift was dat de patiënt daar wat heen-en-weer loopen zou, tot-i zich kalm voelde. Maar dit vermoeide hem.
"Och die arme vinger!" zegt Helmond, en terwijl hij zich zelf tot schertsen dwingt, zoent hij den kleinen patiënt, en voegt er bij: "Een liefdepleister er op, dan is het aanstonds weer beter niewaar?"
Na dit korte en zacht gevoerde onderhoud, nam Bril de plaats in, welke het meisje zooeven had verlaten; wisselde eenige woorden met den patiënt; voelde hem vervolgens met halfgeslotene oogen ten einde de grootst mogelijke nauwkeurigheid aan te wenden den pols, en zag daarna het angstig wachtende Klaartje met een blijden en zegevierenden blik aan. "De pols slaat geregeld," zeide hij.
Na een kernachtige rede van den patiënt wordt deze eindelijk door zijn dokter overtuigd dat het zóó beter is. Het weer was immers buitengewoon zacht, en de lucht op de kamer ook ten gevolge van den walm der steenkolen zeer onaangenaam en ongezond. Het consult is afgeloopen. Met weinige woorden herinnert Helmond nu zijn patiënt dat hij morgen de gelukkige echtgenoot van Eva Armelo hoopt te worden.
Thom, wat er gebeurd is, het spijt me, maar mijn geweten zegt me dat ik niet willens een patiënt heb verzuimd. In een kleine plaats worden zulke zaken schrikkelijk uitgemeten; in den beginne zal mijn praktijk er een beetje onder lijden, maar dan..."
Woord Van De Dag