Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Ik hoop maar dat ze gauw weer te been is. Ja. Ze zwegen. Du Bessy zuchtte. Pacôme hernam: Ge ziet er ook niet heel plezierig uit, ouwe jongen! De ouwe jongen boog het hoofd. Het was duidelijk dat hem iets op het hart lag. Du Bessy, riep Florjan, ge zit met muizenissen! Ik? Vooruit! In het licht daarmee! Ge kunt mij immers niets verbergen, en uw tronie, ge weet het, is het uithangbord van uwe ziel.
Henriëtte, een blond model, stond halfnaakt op een lage tafel. Hare handen waren om haar nek saamgebracht, ze neeg even haar hoofd en haar rechterheup bultte rozig onder een zijig floers te voorschijn. Ze was niet leelijk, al lag over haar goud-blozend gelaat eene uitdrukking van grove gemeenheid. Ze was groot. Ze antwoordde niet op wat de lamme Pacôme gezegd had.
Daarbinst stond mijnheer du Bessy te redeneeren, sprekend met Peter en pastoor Doening en Pacôme tegelijk. Hij was bijzonder in zijn humeur en had alweer wat aardigs te vertellen omtrent de politische gebeurtenissen. Hij deed het met de voortreffelijkste zwierigheid in een wondere gamme van verwisselende stemschakeeringen.
En zij zoude gelijk hebben; want, zoo zeide 't haar dikwijls Pacôme, men heeft maar de gebreken, die men zijn eigen toekent.
Prachtig! beaamde Rupert Sörge Maar ge weet alles niet en het zou me spijten moest ik, voor een greintje maar, oorzaak zijn van uwe gedeeltelijke onwetendheid. Hij wees beleefd een stoel. Zet u, zeide hij, ik vraag het nu zelf. Florjan Pacôme begon in te zien dat zijn bezoek een aard kreeg, die niet het minst met zijne vooruitzichten strookte.
Een os om de kleinigheid te dragen! Mijnheer du Bessy was onder den woordenvloed ineengezakt. Zoo had hij Pacôme nooit gezien Hij. voelde zich laf en gekrenkt worden tot in het diepste van zijn wezen. Hij kon niet rechtstaan. Gij walgt mij! schreeuwde Pacôme. Ik veracht u evenzeer als ik mijn eigen veracht ....
Ze gingen nu per abuis naar het adres van den ouden baronet, die verstandig genoeg was om ze als eene geestigheid te bejegenen. Ge zijt wel vriendelijk, zei hij herhaaldelijk. De ronde haarbos van Florjan Pacôme rees uit de hoofdkussens te voorschijn en zijne handen kropen gelijk spinnekobben over de dekens.
Ik houd u voor haar leven aansprakelijk, Pacôme .... Hoort ge mij goed, Pacôme? Kijk niet zoo angstig naar de deur. Het huis is ledig. Uw knecht zit met mijn chauffeur in den kroeg .... Ge schelt? .... Onnoodig, laffe Pacôme! Sörge was in stijgend geweld waarlijk schrikkelijk geworden. Pacôme deinsde voortdurend achteruit, rugde eindelijk tegen den muur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek