Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Door het prachtige hek van gegoten koper, dat op eene marmeren borstwering rust en welks zware lijst met het Stadswapen is versierd, valt het oog op een aanzienlijk praalgraf, hoedanig weinige Vorsten, ja Koningen, bezitten, en dat de geheele ruimte beslaat, die in Roomsche kerkkoren, het outer des kerkheiligen met zijn toebehooren inneemt.
Mannaëi was er binnengedrongen om er het outer met doodsbeenderen te schennen. Zijn gezellen, minder behendig dan hij, waren onthoofd geworden. Hij zag op dit oogenblik dien tempel, door de inzinking tusschen twee heuvels heen. De zon deed de wit-marmeren muren weerglanzen, en de gouden platen van het dakwerk schitterden.
Onderpand en outer der huiselijkheid zelve! hoeveel verliest gij van uwe bekoorlijkheden, van uwe waarde en van uw gezag, in die laffe, wakke, flauwhartige, waterzuchtige winters! Men verachteloost, men vergeet, men spreekt kwaad van u.
Ik heb geene handen meer om naar U uit te reiken, ik heb geen knieën meer om te plooien vóor U, ik heb geen hart meer om op Uw outer te offeren, ik ben een vervallen huis dat de kolommen mist waarop Gij gewild hebt dat het steunde! Aanhoor mij en verhoor mij, Heer! en bevrijd mijne ziel uit deze gevangenis!" Hij was koortsig. Hoekig waren de gebaren van zijne armen.
Daarna, zich zelf "voor 't outer keelen". Dit is het offerfeest der overwinnende Reuzen, waarin zij zelve voor het outer ten offer bestemd zal zijn. Eindelijk "den donder die haar Ega 't hoofd verplet": het is de wraak der op de sterren en in de lucht heerschende Paradijsgeesten, om de nederlaag van hun Reuzenkroost op Segol verbolgen.
Maar teedre Zilfa zag, in mijmering verzonken, Met angstig voorgevoel den ochtend doorgeblonken, En peinsde op 't geen zy-zelv' 't geen Segol, in de nacht Gezien had, zoo vol schriks en siddrings doorgebracht. Nu schijnt haar woede en moord als voor 't gezicht te spelen! Dan ziet ze, als in een droom, zich-zelv' voor 't outer kelen! Dan weêr den donder, die haar Egâ 't hoofd verplet!
Bewust, welk lot mij te wachten stond, heb ik mij vrijwillig opgeofferd voor mijn Vaderland en, om u het bewijs te geven, dat geen vrees voor uw foltertuigen mij weerhouden kon, zie hier," en meteen steekt hij zijn rechterhand in de vlam, die op een daar aanwezig outer brandde, en blijft met onbeweeglijk oog de werking van het vuur, dat haar wegschroeit, aanstaren.
Neen, de arm eens stervlings is te nietig: en ons lot Drijft zeker op den wenk van één beschermend God, Die wreken, straffen zal, en weldaân voor, te jammeren Des levens spreiden wil. Hem koomt het bloed der lammeren, Hem 't smokend rundervet op 't heilig outer toe! Hy zij des aardrijks God, wanneer ik 't bukken doe!" In yver rijst hy op. 'k Heb Argostans val gezien. Gy met my.
Maar stilaan zag Johan in de zwaarpurperen schemering de dikke pilaars opklaren en ginder hooge wattige gewelven dragen. De muren begonnen zacht te glimmen. De outer werd zichtbaar en heerlijk. En alles, al wat hij zag, was met wondere polychromiën versierd. Het werd hem, hoe meer hij toekeek, zoo rijk en koninklijk dat zijn hart er week en gulzig bij aan het dansen ging.
Van den dwerg van de kerk zij zingen het lied als de maan op de zee hare stralen giet, en de visschers van Zeeland zij hooren zijn stem en bij Ulshoi-heuvel het schelden van hem. En ginds aan den zeekant waar bloeit de berk, staat steeds nog de toren van Kallundborg kerk, Waar d' eerste aan 't outer als huwend paar, Stonden Helva van Nesvek en Esbern Snare. J. G. Whittier.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek