Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Men breidt zich uit, verdunt zijn rijen, en verbreedt De Heirspits, en verbergt zich d' aanblik van zijn leed. Nu biedt zich Segol aan. Hy draagt op bei zijn handen Argostans veldheerknots, gepunt met evertanden, En legt haar aan de spits des legers staatlijk neêr. Hy voere 't, die uw hals van 't dwangjuk mag bevrijden! Aan my behoort het niet.
Neen, de arm eens stervlings is te nietig: en ons lot Drijft zeker op den wenk van één beschermend God, Die wreken, straffen zal, en weldaân voor, te jammeren Des levens spreiden wil. Hem koomt het bloed der lammeren, Hem 't smokend rundervet op 't heilig outer toe! Hy zij des aardrijks God, wanneer ik 't bukken doe!" In yver rijst hy op. 'k Heb Argostans val gezien. Gy met my.
Argostan stond alleen Onschokbaar, bracht een heir van strijders op de been, En ging dien vijand op zijn' eigen grond bestoken. Van Hiddekel en Frath naar Hemath opgebroken, Zwoer al wat moed bezat en op zijn krachten fier, Het juk versmaden dorst, Argostans krijgsbanier.
Het Leger, diep verslagen, Schudt als een korenoogst, waardoor de stormen jagen; Breekt ordning en gelid, omvangt hem in een ring, En roept: "Blijf dappre Held! gebied aan onzen kring! Aanvaard dit wapen, dat Argostans handen zwaaiden, Wanneer zy 't oorlogsveld met lijken overzaaiden! 't Behoort u. Kaïns heil hangt aan uw dappren arm: Wy allen, wy vergaan, ten zij hy ons bescherm'. Gebied!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek