Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
"'Toen heb ik, verhaalde Tolstoi, 'mijne tante zoo eenvoudig mogelijk de werking van een telegraaftoestel uitgelegd, na afloop waarvan zij had uitgeroepen: 'Oui, oui, je comprends, mon cher. "Ruim een half uur had tante hare oogen langs den draad laten dwalen, toen zij eindelijk verwonderd zeide: "'Mon cher Léon, hoe zit dat nu?
Dunstan, en hij verachtte Oc en Oui evenzeer als hij den afval van des duivels hoef zou veracht hebben; oprecht Saksisch alleen zal in mijn cel gezongen worden." "Dan zal ik," zei de ridder, "een ballade beproeven, door een Saksischen zanger, dien ik in het Heilige Land kende, gedicht."
Zij vroegen ons alle dagen om brood, maar gebruikten daarbij altijd het engelsche woord bread. Ik geloof dat zij nooit meer dan twee fransche woorden hebben kunnen onthouden: oui en chemise. Hun voorraad engelsch is ook bijster gering, en bepaalt zich doorgaans tot vijftien of twintig woorden, die zij meer of minder goed uitspreken.
Zweeterig-gele sloffen, bij paren schots en scheef op den grond, want daar binnen was 't altijd gebed. De straat droogde tot wit, er liep geen mensch in de straat. "Oui, ik ben er tweemaal geweest."
Oui, oui, monsieur, merci bien, merci bien, hoor ik mijn dame met benauwd-hikkende stem antwoorden. En, tot mij, kort, kras, gebiedend: Maar rij toch door, ik k
"Oui!" zeide de horlogemaker. Zij maakt de kamerdeur open. Groote hemel! wat zag het er dáár uit! zóó iets had zij van haar leven nog niet gezien; want 's nachts was zij maar tot op de gang gekomen en had geen oog in hare kamer geslagen.
"Ah, oui, il frappe," herhaalde Antonio, die scheen te gelooven dat de schilder het voor een grapje hield. Lacherig keek Johan 't ding aan, een ebbenhoutachtigen knoet, die van boven wel de dikte had van een jongenspols; een leêren lis was door 't dunne einde geregen en daarmeê hing het om den pols van den politieman.
Ik sloeg Marie eene kleine wandeling voor. "Si mademoiselle veut me permettre?" "Oui, ma chère." Terwijl het lieve kind mantille en hoed en parasol haalde, maakte de gade van den onbekenden Staatsraad mademoiselle een compliment over hare opvoeding: "elle avait si bien apprivoisée Marie ..." Ik heb een lastig zwak voor een Hollander onzer dagen: onverdiend toegezwaaide lof maakt mij kregel.
De trompet werd niet op hem gevonden. Maar de politie-commissaris, verveeld en geprikkeld, en overtuigd dat hij wel degelijk den dief te pakken had, beval den agent hem in de gevangenis te stoppen. Nauwelijks had de kleine dikkerd dat bevel gehoord, of hij begon eensklaps als een kind te huilen. Eh ben, oui, c'est vrai, je l'ai pris! snikte hij. Haha! riep triomfant de commissaris.
Oui, oui, la ressemblance y est. Weet u watte: makke u 'm een 'oed van klei op die kop en dan een andere neuse, tiens! Wat 'n laffe onzin! bromde Assman. Dr. Operling bleef somber voor zich uitstaren en zei niets.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek