Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Mijnheer Steinhausen geloofde als gastheer op zijn post te moeten blijven; het lid van den kunstkrans weifelde of hij zich zóó galant zou behoeven te toonen, en intusschen was Frits Millioen al opgesprongen om Claudine den arm te bieden; maar plotseling scheen hij te bedenken, dat hij bij zijne eigene dame niet en défaut mocht zijn en verzocht haar zijn geleide aan te nemen; maar met een spijtig: »merci, ik ben thuis," was zij in eens ter andere zijde en reeds in de serre, toen Frits aan den dorpel daarvan kennelijk tot zijn leedwezen Claudine aan zich zelve moest overlaten.
Maar al zag hij er armzalig uit, hij was steeds vlug ter been, steeds beschaafd en beleefd, met een helderen blik en een glimlach op de lippen. Alice was met een kreet van verwondering en vreugde opgesprongen.
Marcel, die bij de eerste tonen al opgesprongen was, vloog naar de deur, om open te doen. Musette sloeg haar armen om hem heen en zoende hem wel vijf minuten lang. Marcel voelde hoe zij in zijn armen beefde. "Wat heb je?" vroeg hij haar. "Ik heb het koud," zeide zij en liep naar den schoorsteen. "Hè," zeide Marcel, "we hebben zoo'n lekker vuurtje gehad."
Toen barstte een geweldig tumult los. De Czernoviërs waren opgesprongen, hun zwaarden vlogen uit de scheeden, en als een oorlogskreet klonk hun: "Leve de Prinses!" Maar ook de Moscoviten grepen naar hun wapens, en beantwoordden de uitdaging met een: "Leve de Hertog van Bora!"
Bij haalde de twee landlieden in toen ze den weg af, over de gracht sprongen en aan 't werk gingen. Zonder overgang was de nieuwe dag uit den nevel opgesprongen en ingang, zonder dat Verlinde gemerkt had hoe al die bedrijvigheid begonnen was.
De blikken van al de aanzittenden hingen in angstige spanning aan het gelaat van den koning, die, bleek als de dood, met sidderende lippen en krampachtig gebalde vuist, opnieuw van zijn zetel was opgesprongen. Nitetis zag met smeekend oog tot haren geliefde op, om zijne vergeving af te bidden.
Zij schijnt op een vromen man te duiden, die na zijn avondgebed alle booze en wraakzuchtige plannen van den dag opgeeft. "Toorn is uw vijand, overleg uw vriend." "Die toornig opgesprongen is, gaat beschaamd weer zitten." "Reik den ongelukkige uwen vinger, en God zal u zijne rechterhand toereiken."
De deur werd heftig opengerukt en de oude dame stond onverwacht voor de beide meisjes. Lise was opgesprongen, zij deed geen moeite meer te ontvlieden, maar bleef onbewegelijk staan. De ondergaande zon wierp hare stralen door het venster en overgoot het meisje, als het ware, met een rooskleurig licht. De oude barones week terug, alsof zij een spook zag, en stak verschrikt de handen uit. "Dio mio!
Angstig biddend, geknield voor haar kruisbeeld, lag Veerle in hare eenzame woning, toen eensklaps de lage deur werd opengestooten en de arme blauwverver, gewond, bebloed, de woning binnenstoof. «Verberg mij, vrouw,» riep hij wanhopig, maar nog was Veerle niet opgesprongen of woedende, met bijlen gewapende mannen, verschenen in de woning en wierpen zich op den vluchteling.
Nu, òf Hilda 't gehoord had: ze was ook van schrik opgesprongen en had haar boek op den grond laten vallen. "Paf, paf, paf, paf ....!" 't Geluid werd nog harder. Een mooi beeldje op de schrijftafel viel en brak. "O, Juffrouw, wat zou het toch zijn," schreide Roosje met de handen voor 't gezicht. Hilda gaf geen antwoord, maar ze wist nu wel, waar 't geluid vandaan kwam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek