United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"De voetval zal ik doen, en gij met mij," was het onverbiddelijke antwoord. "Ik?" riep Robrecht met woede. "Ik de voetval doen? Neen, nog liever sterf ik een onzalige dood; God vergeve mij. Ik, Robrecht van Bethune, onze vijand te voet vallen? Wat, zal de Leeuw van Vlaanderen het hoofd bukken voor een Fransman, voor een valsemunter , voor een meinedige? Dan opene zich de grond onder mijn voeten!"

Heb dank voor uw aanbod maar deze nacht blijf ik hier, waken over mijn ors, dat de raven het niet en komen vreten en de heksen haar niet en komen verscheuren voor hare brei, die op de onzalige ketelen ziedt.

Ik beveel u: doet zwijgen, en dadelijk, al uw onzalige schoothondjes want, mij mijne koningskrone! ik laat ze anders allen door de garsoenen in de grachten gooien! Toen stortten alle de vrouwen en jonkvrouwen toe op hare keffende hondjes en borgen de lieve beestjes in hare armen, aan hare boezems, in de schootplooien van haar gehevene kleed...

Ja! ik zal de uwe zijn en heden moge dit op het feest ruchtbaar worden, maar.... vergenoeg u dan met hetgeen gij tot nu toe verricht hebt: wees bedaard en terg den Graaf niet meer. Ja, kan het zijn, dat die onzalige kampstrijd op morgen geene plaats had.... doch ik gevoel dat dit onmogelijk is.

Evenals vroeger de onzalige discipel des Heeren, beging hij zich in het donkere dennen boschje een ongeluk. Op Rheinfels treurde men algemeen om haar die als onschuldig offer van haar trouw gevallen was. Midden in al deze ellende werd er een bezoeker aangediend. Hij kwam uit Zwitserland.

Die schandelijke vlucht van den doffer om de duif te achtervolgen, waarop het nageslacht nog na eeuwen met den vinger wijzen zal.... dat onzalige vergeten van plicht, eer, roem, het tegenwoordige en de toekomst, wie niet dieper ziet, zal dat wel aan den waanzin der liefde toeschrijven, maar ik, Iras en dat is het, wat al het haar op mijn hoofd zal doen wit worden, en het overschot der vroegere schoonheid van uwe meesteres in slapelooze nachten spoedig verwoesten zal ik weet het beter!

Hij ging er heen, nam het op en hing het op zijn plaats; het wonderschoone gelaat, met de diep treurige oogen, zag hem weder zoo vertrouwelijk, zoo onwederstaanbaar betooverend aan hij stond met over elkaar geslagen armen langen tijd in beschouwing verdiept. Ja, het was de schuld van dit prachtige, goudkleurige haar, dat hij werd wat hij nu was, door een dwaze, onzalige hartstocht.

Hij hield de oogen gesloten, terwijl hem steunden zijn vrienden. Hij scheen uitgeput van de pijnen, geleden die nacht in de onzalige Kar. Toen hij de oogen opende, zag hij, tusschen tal van baroenen en vrouwen o hoe heur aller schoothondjes kef-kef-keften omrond eene jonkvrouw... Zoo blond, zoo blank, zoo goud van haar, zoo wit van kleed, dat zij een engel scheen...

Ook nieuwe wegen werden aangelegd; de Koningsweg dagteekent uit dien tijd, die mooie landweg, die nog tegenwoordig aan de wandelaars genot verschaft, als ze zich over de hoogten van de Dierensche en Onzalige bosschen bewegen.

Niet alleen de heeren in de zaal, maar ook de bedienden in de voorzaal, de soldaten in de kazerne, de boeren voor hunne hutten ziet men zich met kaart- en dobbelspel bezig houden. Somwijlen echter behaalt eene andere edeler zucht, de overwinning op dezen hartstocht voor het onzalige en het geluk van vele familiën verwoestende spel, namelijk hunne voorliefde voor den dans.