Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juni 2025


De gouden stammen der palmboomen werden reuzenslangen, die haar afgrijselijke koppen met doordringend metaalgeluid tegen elkander stieten en Anselmus met de geschubde lichamen omwonden.

Dat doet Lise," zeide zij, en een schalkachtige trek verdreef de treurige uitdrukking van haar gelaat; zij zat onbeweeglijk achter in haar hoogen stoel. Een oogenblik daarna werd een meisjeshoofd, met donkere vlechten als een krans omwonden, voor het venster zichtbaar en zag bespiedend naar binnen.

In de tweede kast van het raam af, op de vijfde plank van onderen af, ligt een pakket, met rood band omwonden: haal mij dat eens hier: maar denk er aan, de knippen te sluiten, als gij de kast weer dicht-doet: en neem het koffiegoed maar weg: Mijn Heer drinkt toch niet meer."

88 door een ketting, die hem omwonden hield van den hals nederwaart, zoodat boven het verborgene van hem, die ketting zich kronkelde tot den vijfden draai. 91 "Die hoovaardige wilde de proef nemen van zijne kracht tegen den hoogsten Jupiter," zeide mijn Gids: "en vandaar heeft hij zoodanige verdiende straf.

Wij vinden daar de vertegenwoordigers van al de rassen, die het helleensche ras omringen en zich daarmede vermengd hebben. Die schoone, krachtig gebouwde jonkman, wiens hooge roode muts met een blauwen doek is omwonden, en wiens lange fustanella bijna verdwijnt onder een ruimen overjas van witte wol, is een Albanees.

Zijn gelaat is een tint bleeker dan gewoonlijk; zijn rosachtige baard is gezengd, en het grijzende hoofdhaar geschroeid. Beide handen zijn met doeken omwonden. »Jullie hebt den brand gezien, die Waterfontein heeft verwoest," zegt hij; »wie kan mij de oorzaak aanwijzen van den brand?" Niemand zegt een woord.

Dit geschiedde tusschen reveille en morgenappèl, terwijl wij allen binnensmonds mopperend, de stugge broeken en tunieken om onze nog slaapslappe lichamen heeschen en de beenen omwonden met windsels uit scheurgrage substantie.

Het ging tegen den avond, en de zon neigde reeds diep naar het westen, toen moeder Jansen weer op den uitkijk stond, en zij twee ruiters uit de richting van Krugersdorp zag naderen. Zij reden hard; hun paarden waren met zweet bedekt. De kleinste droeg den rechterarm in een doek, en de andere had zijn hoofd omwonden, terwijl een groote bloedvlek zichtbaar was op zijn wang.

Breydel was afschuwelijk om aan te zien: zijn wangen waren opengekrabd, een bebloede doek bedekte de helft van zijn hoofd, zijn armen en klederen waren gescheurd, en zijn botgehakte bijl hing aan zijn zijde. De andere ridders hadden insgelijks het een of ander lid met doeken omwonden, en de uitrusting van allen was schriklijk geblutst en doorhakt.

Anna gevoelde dat ze 't hem niet zou kunnen weigeren. En toch, wat zou er van gepraat worden: "Anna van Jansen aan de kerk," zij die er goed bij zaten "met Willem van den bezembinder...." Het feest was "in de wei", en er was vogelschieten. Altijd werd dezelfde boomgaard daarvoor gebruikt. Een eereboog stond opgericht bij den ingang: twee palen met een dwarshout, omwonden met groene slingers.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek