Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
"Menheer Hardenborg anticipeert wel een beetje op onze dans plannen;" zegt Eva lachend: "Maar wat de partij betreft, ik wist immers dat je het goedvondt August, 't Was bezorgdheid voor mij, zooals ik u zeide menheer Hardenborg, en Helmond had ook wat hoofdpijn. Maar nu, niewaar lieve man, nu zijn we heel wel, en de lust ontbrak mij zeker niet."
Dokter weet genoeg hoe menschen en plannen doorgaans geprikkeld worden, indien er zich bezwaren opdoen die echter niet onoverkomelijk zijn." "Is dat nu alles, lieve mevrouw?" "Och ja dokter, het was kinderachtig misschien." "Is er niemendal méér Thomas?" "Nee niewaar moe? Moe was eigenlijk bang dat we u toch te veel zouden zijn."
Perfect mensch! Onder heeren! Open! O! Was ijselijk amicaal met me; Kippelaan voor en na. Maar hij gevoelde zich toch zeer ziek. Was fameus met je ingenomen droppels of poeders daar wil ik afwezen. Enfin, was bang voor een beroerte dit was het geheim; ziet u excellentie, maar onder ons niewaar? Ook niet plezierig een beroerte. Mijn neef de professor...."
"Dat heb je niet Armelo lief; je hebt er wel degelijk in gegroeid: je hebt in je handen gewreven. Niewaar Eva? Ik zie het nóg." "Ja, u hadt er wel mee op papa. Misschien niet dadelijk, maar toen u begreept...." "Ik zeg je nee! Ik heb gelachen." "Ja juist Armelo-lief, dat was het bewijs: je hebt gelachen." "Maar duizend bommen en kanonnen, is lachen dan niet een bewijs..."
Waarin heb ik moedwillig uw hoop bedrogen? Als man van eer verzeker ik u dat ik nooit met Coba's hart heb gespeeld, en zelfs, tot het oogenblik, waarin u mij uw vermoeden meedeeldet, is het denkbeeld aan de mogelijkheid niet eens in mij opgekomen. U gelooft mij oom....? U gelooft me, niewaar?" Van Barneveld antwoordt niet; maar juist in dat zwijgen vindt Helmond zijn vrijbrief.
Menheer Van Hake had gezegd dat de besteller hem maar mee zou nemen omdat dokter hier was." Hendrik legt een paar brieven bij Van Barnevelds plaats op de tafel. "Geef hier!" zegt Eva met een wenk naar de brieven; en dan, als Hendrik aan het bevel heeft voldaan: "Je hebt gehoord wat ik zei niewaar? Je zoudt dokter waarschuwen dat ik klaar ben." "Tóch naar boven gaan mevrouw?"
"Nee tante, ik wil veel liever nog een eindje meewandelen;" zegt ze zoo levendig als haar mogelijk is: "August moet het goede nieuws hooren." "Ei, goed nieuws Coba?" "Zeker. Toen ik van morgen wakker werd en de zon zoo vriendelijk zag schijnen, toen voelde ik mij eensklaps zoo verruimd en gesterkt, alsof mij in den laatsten tijd volstrekt niets gedeerd had. Niewaar tante?"
Zooeven heb ik nog gezegd dat ik je gaarne zie komen; maar...." "Maar.... menheer Van Barneveld," zegt Eva met kwalijk bedekte spijt: "wanneer de vrouw van den geliefden neef blieft thuis te blijven, niewaar?" "Beste Eva!" zegt August merkbaar ontsteld. En dan: "Ja ziet u oom...." Maar Van Barneveld begrijpt dat hij alles zeer goed heeft doorzien en nog doorziet.
"Nog niets mogen zien van de versieringen in huis, meenje? Maar manlief! dat deed ik ook niet. Nee, trouw aan m'n woord!" Met klimmende en innige verrukking: "Maar het heerlijk prachtige cadeau van mijn arm lief mannetje, dat, dát mocht ik toch wel zien niewaar, zooals het me gezonden werd in mijn wachtende eenzaamheid?
"Ik zie het wel, je weet het; je schrikt van me niewaar?" fluistert de oudste: "Ja er kleeft bloed aan mijn handen. Daar staat hij, zie zijn oogen puilen uit de kassen.... zie je wel Philip! O God, en hij heeft ons vervloekt!" "August, wát.... wát zeg je?" stottert Philip, plotseling doodsbleek geworden: "Is hij dood....? Heb jij, jij...?" "Ja, zie je dat niet?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek