Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Watkins hem gegeven had, was dat hij niet kon nalaten hem, in weerwil van den ruwen vorm, waarin dat antwoord gegoten was, gelijk te geven. Het verwonderde hem zelfs, nu hij er over nadacht, dat hij de tegenwerpingen van den pachter niet voorzien en dat hij zich aan een dergelijk blauwtje blootgesteld had.
Een appel die op den grond viel, dat was nog wel gewoon zóó gewoon dat het niet de aandacht trok, tot iemand er eens over nadacht, en de groote wet ontdekte, die zoowel den vallenden appel als de vallende ster omvat. Zoo gaat het ook in de dierenwereld.
Daar leefde en schuifelde, en schreeuwde en blèrde, daar kocht en verkocht, daar at en daar dronk het Russische Volk, boeren en kleinburgers en arbeiders. Het was er warm en druk en vroolijk en gezellig. Alles voor wie niet nadacht. Wie het wél deed, meed liever de markten, want hij voelde er den angstigen twijfel, erger dan elders, woelen in zijn hart.
Toen hij besloten had met zijn vrouw te spreken, scheen dit hem zeer natuurlijk en gemakkelijk, maar nu hij meer over de zaak nadacht, kwam het hem bezwaarlijk voor, daar het den schijn van wantrouwen zou geven. Hij was niet jaloersch. Jaloerschheid was naar zijn inzien een beleediging der vrouw en men moest zijn vrouw volkomen vertrouwen.
Juist terwijl hij daarover nadacht, trad een bekoorlijk meisje, in het wit gekleed, uit het bosch te voorschijn, en verzocht hem haar te volgen naar de plaats, waar de kostbare stroom vloeide in de nabijheid van het altaar van den God van Langen Adem. Toen zij den stroom bereikten, kreeg Yosoji het bevel, zelf te drinken, en daarna de flesch met het parelende water voor zijn moeder te vullen.
Gij zijt allen nog jong en neemt het misschien zoo nauw niet; maar indien gij nadacht, hoe uwe onbezonnenheid iemands geluk voor eeuwig kunnen verstoren, gij zoudt over zulke onderwerpen niet schertsen. Och! Ik zou al die verzen, welke UEd. geprezen hebt, met vermaak op het vuur gooien, indien ik daardoor slechts mijne arme dochter terughad."
Hier liet hij zich van zijn grauwtje glijden, legde zich onder een boom en overpeinsde, wat hij zijn meester Don Quichot en den hertog en de hertogin al zoo vertellen zoude. Terwijl hij hierover nadacht, overviel hem de slaap, en daar hij den ganschen voorgaanden nacht geen oog had toegedaan, werd hij eerst weer wakker, toen de zon al onder en het ten volle donker geworden was.
Er is altijd een derde uitweg, als je dien maar vinden kunt." Daarmeê eindigde Bataki zijn verhaal. Maar de jongen had al lang gemerkt, dat de raaf nooit iets zei, zonder dat hij er een bepaalde bedoeling meê had, en hoe langer hij naar hem luisterde, hoe meer hij nadacht. "Ik zou wel eens willen weten, waarom je me dat verhaal vertelt," zei de jongen.
Ik gaf hem meesters in de beginselen van het Latijn, de aardrijkskunde, de geschiedenis en een schermmeester. Een dansmeester vergat ik niet, maar er waren in dien tijd zooveel van die vermaarde heeren, dat ik niet goed wist, wien te kiezen. Toen ik daar zoo over nadacht, zag ik een rijk gekleed man ons huis binnengaan. Hij vroeg mij te spreken.
Toen dorst ik niet meer wegblijven. En toen ben ik langzamerhand heel dikwijls gekomen. Hij zweeg een oogenblik en zijn oogen zagen in de hare, terwijl hij nadacht. Maar mama sprak toch niet over me. O, heel dikwijls. Ze wist zeker niet hoe ze me pijn deed, wanneer ze je naam noemde, Paul. Sprak mama over me? En ze wist, dat.... Wat? Alles!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek