Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Dien dag, worden vele honderden kinderen en vrouwen, en onder deze lady Munro, met ongehoorde wreedheid op bevel van den Nana zelven omgebracht, die de muzelmansche slachters der openbare slachtplaatsen te hulp riep. Verschrikkelijke slachting, na welke de lijken in een put geworpen werden, die voor altijd berucht gebleven is.
»Die dwazen!" zeide Banks. »'t Is onmogelijk geweest ze reden te doen verstaan! Zeer zeker zouden ze beter gedaan hebben niet te vertrekken!" »'t Is waar, Banks, maar ze zijn nu eenmaal vertrokken," antwoordde kolonel Munro, »en we moeten al 't mogelijke doen om ze te vinden." »Is er geen middel hun de plaats te doen kennen waar we zijn?" vroeg ik den ingenieur.
»'k Zal vertrekken!" antwoordde sir Edward Munro. »'k Zal overal gaan waar het in den naam van de opperste gerechtigheid, mijn plicht is te gaan!" »Is dat vast beslist, Munro?" »Ja, Banks, vast. Gij, mijne vrienden, zult uw reis zonder mij voortzetten.... Heden avond nog ga ik met den trein van Bombay."
Ik merkte toen op en deed Banks opmerken, dat kolonel Munro er niet zoo zeer meer bedroefd, dan wel meer bezorgd dan gewoonlijk uitzag. Ik meende in zijne blikken een zeker vuur op te merken, dat de tranen er sedert lang moesten hebben uitgedoofd! »Je hebt gelijk," antwoordde Banks mij, »er is iets! wat zou er voorgevallen zijn?" »Als je 't Mac Neil eens vroegt?" zei ik.
Kolonel Munro zou nooit de twee woorden vergeten, die een der soldaten van Havelock met zijn bajonet op den rand van den put geschreven had: »Remember Cawnpore!" »Herinner u Cawnpore."
Wat den kapitein betreft, hij versmaadde de nietige sigaar en haalde met zijne krachtige longen, door een twintig voet lange buis, den aromatischen rook op van een zorgvuldig door de hand van zijn oppasser gestopten »houka." We zouden zeer gaarne gezien hebben, dat kolonel Munro ons op die korte tochten in den omtrek van het kamp vergezeld had.
Nana Sahib over het lijk van lady Munro te Cawnpore, de kolonel over het lijk van de Rani te Gwalior, waren twee mannen die den opstand en zijne onderdrukking vertegenwoordigden, wier bittere haat jegens elkander vreeselijke gevolgen zoude hebben, indien zij elkander ooit van aangezicht tot aangezicht weder mochten ontmoeten!
»Niet het minste geluid!" zei kapitein Hod, die zijn oor tegen de deur had aangelegd, »geen zuchtje zelfs! De muizenval is ledig!" »Het doet er niet toe, weest voorzichtig!" antwoordde kolonel Munro. En hij zette zich op een boomstam, links van de open plek. Ik plaatste mij naast hem. »Kom Goûmi!" zei kapitein Hod.
En waarlijk, te midden van al die vlammen, zoowel van binnen als van buiten, te midden van het woeste geweld dier vreeselijke donderslagen, altijd vergezeld van felle bliksemstralen, moest wel den koelbloedigste onder ons het hart sneller kloppen. »En zij!" sprak kolonel Munro. »Zij!.... zij!.... zij!" antwoordde Banks.
Maar vooraf wilde hij den bungalow terugzien waar lady Munro gewoond had, waar zij haar jeugd had doorgebracht, de woning waar hij haar het laatst gezien had, den drempel waarop hij hare laatste omhelzingen genoten had. Deze bungalow was een klein eind buiten de voorsteden der stad gelegen, niet ver van de lijn der militaire kantonnementen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek