Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Hij trad voor zijn vader en reikte hem zijn schoolattest over. "Nu 't is goed, je kunt weer gaan," zeide de vader. "Hij is slanker en grooter geworden; hij is geen kind meer, maar een jongen," zeide Stipan Arkadiewitsch. "Kun je u mijner nog herinneren?" De knaap zag haastig zijn vader aan. "Ja ik herinner mij nog mon oncle," antwoordde hij en zag hem aan om dadelijk weer den blik neer te slaan.
Mijne deur ging open, en in de meening dat er iets gebeurd was en de knecht mij kwam wekken, riep ik: 'Wat is er? De deur ging weer dicht en ik hoorde een stem in het Fransch zeggen: 'Ah, un homme dans mon lit'. Nogmaals ging de deur open en een heer met eene kaars in de hand verscheen en vroeg: 'Sergius, ben jij het? 'Neen, antwoordde ik, ik ben een gast hier in huis. Hij lachte, verontschuldigde zich en ging weg.
Langzaam en weifelend neemt Walten nogmaals de flesch en vult ’t glaasje, dat hij daarna half ledig drinkt en voor zich op tafel zet met de woorden: „’k Word er misschien wat pleizieriger door; hè! ’k ben zoo rillerig.” „Zenuwen, man! Je hebt je portie ook wel gehad.” „Ja!” „En hoe is ’t nu met de lijsten, mon Directeur? Wanneer krijg ik die?” „Morgenavond.
Oui, mon cher, les jours se suivent, mais ne se ressemblent pas, voegde hij er aan toe, maar stokte, kreeg een kleur en stond op, want hij bemerkte, dat de adjudant, over wien we spraken, op ons toekwam. Ja, m'n waarde, de dagen volgen elkaar op, maar gelijken niet op elkaar.
Zij werd gevolgd door een Fransche bonne, met een paar brutale zwarte oogen, die, zoodra zij zich in de deur vertoonde, haar handen omhoog sloeg, met den uitroep: "Mon Dieu!" "Ik dacht het wel," zeide Lady Honoria, de bonne in het Fransch toesprekende. "Daar is zij," en zij wees met haar parasol naar de weggeloopen Effie.
Voorzichtig brengt Pietersen de hand, met middelvinger en duim tot grijpen vooruitgestoken, naar ’t glaasje, dat hij knipoogend toelacht; maar op ’t oogenblik dat hij ’t aanvatten zal, vraagt hij hoffelijk, met een licht kuchje: „Et vous, mon Directeur? Neem je niet zoo’n klein, petieterig beetje? Je ziet er zoo betrokken, zoo koud uit.”
"Maar," vroeg Velters: "hebben zij recht, die wapenen te voeren? Ik dacht dat dit alleen den adel toekwam." "Wel mon ami!" antwoordde Heynsz: "leven wij niet in een vrije republiek? En wat bekreunen zich daarover de Heeren Staten, of er inwoners zijn, die gelieven aan te stellen zich als gekken?
„Nou één dan?” „Enfin! daar heb je er één. Maak nu dat je wegkomt.” „Mon Prince! waar er één is, zitten er meer. Kom! geef er nog eentje bij; ik heb m’n portemonnaie thuis gelaten.” „Dáár dan!
Een vijfde geweerkogel had geen ander gevolg dan hem een derde couplet te ontlokken. Joie est mon caractère, C'est la faute
Pourtant ne prenons point un air écrit trop haut, Nous pourrions tous les deux n'avoir pas la voix sûre; Choisissons un mineur grave et sans fioriture; Moi je ferai la basse et toi le soprano. Mi, ré, mi, do, ré, la. Pas cet air, ma petite! S'il entendait cet air que tu chantais jadis, Mon coeur, tout mort qu'il est, tressaillirait bien vite, Et ressusciterait
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek