Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 mei 2025


"Ik verklaar mij overwonnen," zegt Busaco somber. Maar eensklaps glimlacht hij en roept uit: "Mon Dieu! Kapitein Guido Amati! Ja, ik geef mij aan u over. Welk losgeld verlangt gij van me? Gij wilt mij immers niet dooden, wel?" "Neen, Busaco, gij zijt veilig. Tweemaal hebt gij mijn leven gered, al wist gij het niet. Nu red ik het uwe."

Het dienstmeisje beschouwde de schoone kranke actrice met zulk een innig medelijden, dat de zorgvolle vader voor de verpleging zijner lieveling geheel was gerustgesteld; zachtkens drukte hij het dierbare kind een kus op haar fijngevormd handje, wierp zich den mantel om de leden; nam zijn hoed en, na een halfluid: "Mon Dieu, veillez sur elle!" verliet hij weder het vertrek.

Mon Dieu! hoe is het mogelijk van deze geringe som een staat te blijven voeren, die aan de douairière van uwen vader past? Hoe is het mogelijk, zeg ik, van zulk een gering jaargeld, behalve zich zelve, zijne bedienden te kleeden, te voeden, zijne paarden en rijtuigen te onderhouden?

Zij die den gemoedsaanleg van den kunstenaar bezitten, gaan in ballingschap met Dante, en leeren hoe bitter het brood van vreemden smaakt, en hoe steil andermans trappetreden zijn; zij bereiken voor een oogenblik de wolkelooze rust van Goethe, en toch weten zij maar al te wel hoe Baudelaire kreet tot God: "O Seigneur, donnez-moi la force et le courage De contempler mon corps et mon coeur sans dégoût."

"Se m'aist Dieu, j'estoye tant ravis, Que ne savoye mon sens ne estre, Car, sans parler, m'estoit advis Que le vent ventoit sa fenestre Et que m'avoit bien peu congnoistre, En disant bas: 'Doint bonne nuyt', Et Dieu scet se j'estoye grant maistre Après cela toute la nuyt."

Maar hoe vreemd kwam het hem voor, toen op eens de dame zelve naar hem toekwam, en, hem ombeschaamd aanziende, lagchende zeide: "Eh bonjour, mon cher Milord!" "Comment, Madame?" zei Pols ontzet; want nu eerst werd het hem duidelijk, dat de dame mede in het complot tegen hem betrokken was. "Lache!" riep een der cavaliers hem toe. "Poltron!" begroette hem de andere.

Is môn thêr fon byten, mot môn stårva, hwand åjen hjara fenyn heth Irtha nêna krûda jêven, ôlsânâka tha minska hjara selva håvon skildich mâkt an afgodie.

Soms schijnt het genie bij voorkeur krachtig en breed zijn stempel te hebben gedrukt op een gelaat, dat zonder dien afdruk onmogelijk, zelfs niet voor een kort oogenblik, de aandacht van anderen zou kunnen wekken. Toen Dorus overwerkt en moede, bleek en koortsig op "Mon Repos" kwam, had Albertine dadelijk opgemerkt hoe groot de verandering was, die hij reeds had ondergaan.

Niets, mon Prince!

O, qu'est-ce que c'est que ça, mon oncle?" riep zij met een zoo opgewonden schel stemmetje, dat de merrie er even van schichtigde en Standje, aan de leidsels houdend, weer zijn bedarend: hou hou, Bello! moest laten hooren. Ça, ce sont des... wiedsters," lachte hij maar, het fransche woord niet dadelijk vindend. Oh! Et que font-elles?

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek