Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
De kinderen waren intusschen naast elkander op den harden vloer gaan liggen. Ze waren niet stil, maar lagen te mompelen. "Wil jelui wel eens stil wezen!" zei hij. Hij was zoo prikkelbaar, dat hij ze wel had willen slaan. Maar dat gemompel bleef toch voortduren, en hij riep nog eens, dat ze moesten zwijgen.
Het oude bestje strompelde de gangen door en de trappen op, onder het mompelen van eenige onhoorbare antwoorden op het gescheld van haar metgezel; toen zij eindelijk genoodzaakt was stil te staan om adem te scheppen, gaf zij juffrouw Corney de kaars in de hand en volgde zoo goed en kwaad als het ging op een afstand, terwijl de Moeder, die beter ter been was, naar de kamer ging waar de zieke vrouw lag.
Blijkbaar vertoefde zijn geest bij zijn oude leven, want hij ging voort te mompelen, zonder zich van hun komst anders bewust te worden dan als deel van zijn verbeeldingsspel. »Goed Charley goed gedaan,« murmelde hij. »Oliver ook, ha! ha! ha! Oliver ook je bent nou een jongeheer een Breng de jongen naar bed!«
Helaas ik houd van Turken! ook het verhaal van dien barbier was geen dwaling, maar de onschuldige verteller had den slag toch niet verloren en ik heb toch niet de groote kunstenaars in de wereld geschopt?... Intusschen, niet altijd lijken ons die reacties ridicuul, wij achten ze soms ook wel van grootschen aard, al kan onze nuchterheid zich ook dan niet weerhouden, tegelijkertijd iets als "Don Quichottisch" te mompelen.
"Ken je Mimi van Keppel?" vroeg Bernard aan Anna. "Of ik haar ken?.... Nou, 'k zou 't wel denken,.... maar al te goed...." "Hoe dat zoo?...." "We waren samen op kostschool in Bonn.... 't Is 'n lieverdje, hoor!.... Heelemaal geen vrindin van me!........" "Wat heeft ze daar toch voor booze dingen uitgehaald op dat school? Ik hoorde er alwat van mompelen, hier en daar...."
Het inzinken is ons vaak lief. Verre beneden onzen staat te leven schijnt soms ons klein geloof te bekoren. En dan zijn we weer pessimisten. En dan wenkt ons de hope niet meer. En bestoven door onze eigen weerstrevigheden, mompelen en morren we dan tegen ons lot, en soms zelfs tegen onzen God.
Nu hing hij daar als drinkglaasje, hoorde de menschen beneden op de straat mompelen, hoorde de woorden van de oude juffrouw binnen in de kamer; zij had bezoek van een oude vriendin gekregen; zij praatten met elkaar, maar niet over den flesschehals, maar over den mirt, die voor het raam stond.
Ros schudde het hoofd: »Dat zijn geen kanonnen," zei hij, »maar een opkomend onweer." Inderdaad werd de lucht met ieder oogenblik duisterder. Donder en bliksem volgden weldra elkander rusteloos op, tot ontsteltenis van vele soldaten, die van »een slecht voorteeken" begonnen te mompelen. Het duurde niet lang, of de zwaarbetrokken lucht ontlastte zich in een geweldigen plasregen.
De arme oude begon zich ten slotte te vervelen, en gebruik makende van het gedruisch van een bord dat brak, ging ze ijlings heen, onder het mompelen van: "Jezus! wacht maar, rakkers!" En ze verscheen niet meer. Wat de mannen aangaat, die maakten wel meer leven.
Cordule huiverde, vond ineens eene groote kracht en gebood streng: Sabine! Sabine! Sabine zweeg, kwam het vuur in den haard oppoken en maakte daarbij een toornig lawaai. Dan begon ze binnensmonds te mompelen, drilde ongedurig van 't eene meubel naar 't ander de kamer rond, verroerde 't een en ander redeloos en, wegloopend, trok tamelijk hard de deur dicht op hare hielen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek