Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juni 2025


Tot op dit tijdstip had de melkvoorziening van het eiland voornamelijk onder het beheer gestaan van een enkele maatschappij, die onder den naam van "Maatschappij voor Distributie van Lacteale Vloeistof", alle koeien in haar bezit had en die, om de bediening van haar klanten te vergemakkelijken, sedert langen tijd de gewoonte had om bons uit te geven, ieder goed voor een pint of een maatje melk, terwijl ook alleen houders van bonnetjes melk konden krijgen.

Dat is, geloof ik, nog het allerbeste voor jou. Jongens, loop hier nu maar een beetje in je hanssopje rond. Zoodra we klaar zijn, zullen we je helpen. Of ben jullie misschien zoo knap, dat je je alleen kunt aankleeden?" "De kousen kunnen we wel aantrekken en de schoenen ook, maar ze dicht maken, dat doet Maatje altijd." "Mooi zoo, haal jullie je kleeren en begin maar vast."

Nu veegt ze de handjes van haar kindje af en haar toetje, met haar zakdoekje, dat een opengewerkten rand heeft. En ze neemt 't handje van 't kind in haar twee handen en drukt 't en geeft haar een zoentje op haar groote oogjes en 't kindje vraagt: "Maatje, waarom doet u dat?" En ze kleurt en vraagt: "Wat, Bobi?" "Waarom zoent u me ineens?" "Maar kindje, maatje zoent je toch wel meer ineens?

Toen de ezelen het maatje haver zagen, prevelden zij binnensmonds paternosters van vraatzucht, terwijl zij weemoedig den vloer van de boot bekeken, want uit vreeze van uit te glijden, dorsten zij geen stap verzetten. Daarop zei de schipper tot Uilenspiegel en tot zijnen vriend Lamme Goedzak: Laat ons naar de keuken gaan. 't Is oorlogskeuken, zei Lamme ongerust.

Door moest nog wel vijf treden doen. Jammer, dat u zulke lange rokken hebt, dan is het natuurlijk erg moeilijk, 't Gaat anders zoo heerlijk vlug. Je wint het zoo altijd." "Ik zal er toch maar afloopen," lachte moeder. "Dan win ik het altijd van u, echt waar." Even later kwamen Nel en Door in de kamer. "Dag, maatje, dag, vader." "Treuzeltjes! Zijn jullie al op?" zei vader plagend.

Ik maakte een strijkage en ging ons maatje achterna, die mij buitenshuis bracht en naar een ander gebouw, waar de bende gewoon scheen te zijn haar middagmaal te nemen. Hier kwam er een hoop bij elkander alsof zij van den toren van Babel gestuurd waren, volk van alle natiën en tongen: er waren er Portugeezen, Spanjolen, Engelschen, Italiaanders, Françoisen, Hollanders ook, schande genoeg!

"Zóó lang heeft die kerk toch niet geduurd, onsterfelijke!" riep de heer Kegge mij toe, toen ik de kamer binnentrad. "Wij zitten pal op u te wachten. Een zondag is een vervelende historie, maatje! Lag er maar sneeuw, dan konden we tenminste narren. Jongens! mijn pantervel! Hoe zouden de adellijke heeren en groote hanzen er naar likkebaarden.

Zij voelt Willem's hand op de hare; hij glimlacht haar bemoedigend toe. "Het zal nu niet lang meer duren, moedertje!" Nu hebben zij toch werkelijk iets gehoord. "Maatje!" Ze is reeds bij hem. "Wel, hoe gaat het?" vraagt zij vroolijk. "Ik heb honger." Welk een muziek! "Goed, ventje. Een eitje dan?

De duivel knikt en lacht en knijpt een oog dicht. "Maatje, die meneer heeft al dien tijd naar u gekeken." Gelukkig, 't dichtertje hoort niets, zijn gedicht zonder eind is weer in een stadium datti er stapel zot van wordt. Hij ziet op dat terras al die vrouwen zitten en er gaan er voorbij op straat.

Hij groet en neemt z'n hoed af voor den duivel en de duivel neemt z'n hoed af voor Pa. Maatje kleurt weer, nu tot 't kuiltje van haar hals. Maar 't dichtertje ziet dat niet, hij is te lang getrouwd. Ze staat op en helpt 't kindje van haar stoel. "Wil je meteen weg?" "Ik moet nog wol koopen om mijn manteltje af te breien. Ik kan nergens de kleur krijgen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek