Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Want Hans Luther, zelf een verstandig man, die om zijn rechtschapenheid en gezond oordeel tot lid van den Raad gekozen was en bij voorkeur den omgang zocht van ontwikkelde menschen, wilde van zijn zoon geen mijnwerker maken. Maarten moest een geleerde worden. En Maarten wilde dat graag. Hij hield dol van leeren. Ook te Maagdenburg deed hij zijn best. Maar een prettig leven had hij er niet.
Hoe groot een fijnproever de domheer ook was, beloofde hij toch stipte gehoorzaamheid. Toen liet Sangrado mij een chirurgijn halen en liet om te beginnen mijn meester zesmaal flink aderlaten om aan het transpireeren tegemoet te komen. Daarna zei hij tot den chirurg: "Meester Maarten Onez, kom over drie uur terug om dezelfde hoeveelheid te laten en begin morgen opnieuw.
En nu begreep hij, dat hij hier niet levend zou afkomen. Maar het kwam niet in hem op den strijd met een vogel, die zooveel sterker was dan hij, te ontwijken. De arend schoot neer op een meeuw, en sloeg zijn klauwen in het dier. Eer hij het nog had kunnen oplichten, stoof Maarten, de ganzerik, op hem toe. "Laat hem los!" riep hij. "En kom hier nooit meer terug! Anders krijg je met mij te doen."
Maar dat kwam ook doordat Maarten niet sterk was, en behalve dat had hij aan goed, krachtig voedsel behoefte in zijn moeilijke betrekking.
Maar in 't huis van de oude Kruses veranderde alles; daar was alles gesloten, leeg, uitgestorven. Zoodra Juffrouw Kruse bekomen was van haar oprechte, onmetelijke verbazing, beval ze haar zoon Peter, dat hij nooit met geen enkel woord, de schuld noemen zou, die Maarten hieraan had; zij hoopte, dat dit ongeluk voor haar jongsten zoon tot een zegen en een redding zou worden.
Denkt maar aan Oldenbarneveldt, aan De Groot, aan Maarten Harpertszoon Tromp, aan Hooft, aan Vondel, aan Rembrandt, aan zoovele anderen, die in verschillende opzichten medewerkten tot het bevorderen van den luister van ons vaderland.
Ik zag op een dag, dat Gorgo, de arend, dezelfde, die met Maarten den ganzerik heeft gevochten, gevangen naar de Schans werd gebracht, en in de arendskooi gezet. Hij zag er akelig en treurig uit, en ik dacht er over, of ik het staaldraadnet boven de kooi niet kon doorvijlen, en hem loslaten, maar toen dacht ik er ook aan, dat hij een gevaarlijk roover en vogelverslinder was.
Als Maarten dat wist, dan waren tusschen u beiden voorzeker alles ten eenenmale afgedaan." "Toch niet! toch niet!" riep Anne: "hij heeft het suikeren hartje geheel en al naar binnen; ik heb het met eigen oogen gezien; en zou ik mijn goede, schoone meesteres, die mij zooveel heeft geleerd, niet in datgene mogen onderrichten wat zij onmogelijk weten kan?"
Hij stond daar een eind ten oosten van 't visschersdorp Smyge, vóór 't nog goed licht was. Hij was alleen. Hij was in 't ganzenhok geweest om Maarten, den ganzerik, te roepen, maar die had niet van huis gewild. Hij had geen woord gezegd, maar alleen het hoofd onder den vleugel gestoken, en was weer ingeslapen. 't Scheen een heerlijke heldere dag te worden.
De heer Goetswiller noemt in zijn boek over het museum van Colmar een tiental schilderijen op, in deze verzameling en in de Sint-Maartenskerk aanwezig, die hij voor het werk van Schöngauer houdt. In de sakristij van St. Maarten hebben wij de Madonna in de rozenhaag, een stuk dat door sommigen uitbundig is geprezen en eene voorname plaats inneemt in de historie der kunst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek