Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Pas op, zeide zij, als men mij verbiedt iets te doen, is het ras geschied! Gelukkig vertrok de picador naar Malaga, en ik maakte mij op om de katoentjes van den jood binnen te smokkelen. Die tocht gaf mij veel werk, aan Carmen ook en ik vergat Lucas; misschien vergat zij hem ook, ten minste voor het oogenblik.
Maar Lucas noodigde niemand tot spelen: hij riep de dooden niet op, zooals het bijgeloof dat voorschrijft, maar hij ontblootte het hoofd, en prevelde eenige gebeden, onderwijl kruisen slaande met dezelfde vurigheid waarmee het hoofd van de broederschap der allerheiligste Rozenkrans het op dat oogenblik zou gedaan hebben. De heele nacht bleef het motregenen.
Behalve het gebouw van 't Maastrichts vindt men daaromtrent nog het huisje van den Volksbond tegen drankmisbruik, dat heeft men met wijsheid ver van de restoraatsie die "Vergunning" hebben en heel ver van 't likeurenhuis van de erven Lucas Bols gezet om geen ruzie te maken. Aperpo van Lucas Bols; morgen ga ik er naar toe.
"Dat weet ik wel," hernam Nathan; "maar weet ge wel, dat Lucas de Beaumanoir, het opperhoofd van hunne Orde, en dien ze Grootmeester noemen, nu zelf te Templestowe is?" "Dat wist ik niet," hervatte Izaäk; "de laatste brieven van onze broeders te Parijs berichtten ons, dat hij zich in die stad bevond, om Filips hulp tegen den Sultan Saladin te vragen."
Groenhovius had, naar het bleek, tot tekst zijner redevoering genomen de woorden des heiligen geschiedschrijvers Lucas, wanneer hij de bekeering van Saulus verhaald hebbende, van de Apostelen zegt: "zij vreesden hem allen, niet geloovende dat hij een discipel was."
Tarsilo antwoordde niet; hij zag het lijk van den man der krankzinnige met twee anderen, dat van zijn broeder doorzeefd met bajonet-steken, en dat van Lucas, nog met het touw aan zijn hals. Zijn blik werd weer somber, en een zucht scheen uit zijn borst te ontsnappen. "Ken je ze?" werd hem weer gevraagd. Tarsilo bleef stom.
Tarsilo antwoordde niet, maar keek met oogen half dicht om zich heen, als zocht hij iemand. "Daar staat hij te praten met Pedro," hervatte Bruno. "Hij geeft hem geld, wat 'n geld!" Inderdaad telde Lucas in handen van Sisa's man zilvermunten uit. Ze wisselden nog heimelijk eenige woorden, en gingen dan vaneen, naar 't scheen voldaan.
Maar als je morgen te Rotterdam logeert, ga dan niet in De Keizer van Marokko, dat is afzetterij. St.-Lucas! Ik zie je er al met je beien; delicieuze tafel. 'k Neem 't je niets kwalijk dat je me niet op de partij van eergisteren hebt gevraagd; heusch niet, niemendal, hoor! Je kondt al je vrienden niet vragen. En morgen in De Gouden Arend, dat begrijp ik ook best.
Ik vraag je of 'm gezien hebt." "Nee, meneer." "Luister goed, ik zal je zeggen hoe hij eruit ziet. Gestalte soms lang, soms gewoon, haar en oogen zwart, al 't overige is gewoon," zegt de Wisajer. "Zou je 'm nu kennen?" "Nee, meneer!" antwoordde Lucas verbouwereerd. "Schei dan uit, ezelskop!" En ze gaven hem een duw.
"Pater, ik ben de broer van den man die op den dag van 't feest gestorven is!" antwoordde Lucas op klagenden toon. Padre Salvi trad een schrede terug. "En wat zou dat?" mompelde hij nauw hoorbaar. Lucas deed zijn uiterste best om te schreien, en veegde zich de oogen met zijn zakdoek af. "Pater," zeide hij snotterend, "ik ben bij Don Crisóstomo aan huis geweest, om een schadevergoeding te vragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek