United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik wilde hem toejuichen, lette niet meer op m'n stoel en liet de stok te vroeg vallen. Hij zingt ook werkelijk te verrukkelijk! Na deze lofspraak, ging de diva kalm naar haar loge. Massini was woedend en het publiek verwenschte den onhandigen regisseur, die hun extase door dat lawaai was komen verstoren. Enrico Caruso. Het tegendeel van Tamagno... Geen groòte stem, maar een bekoorlijke stem.
De arme Laurie wist niet, waar zich te bergen, want zoo oud als hij was, kwam nu toch iets van de vroegere verlegenheid over hem, toen na deze uitbundige lofspraak alle gezichten zich goedkeurend tot hem keerden. "Hoor eens Jo, dat is te veel," begon hij op zijn oude jongensmanier.
"Vóór het einde van den overtocht, zult ge goede zeelieden zijn!" "We zullen ons best doen, kapitein Sand," antwoordde Tom. Ook Mevr. Weldon maakte haar compliment aan de goede menschen. Zelfs de kleine Jack kreeg zijn deel in de lofspraak, want hij had aardig meegewerkt. "'k Geloof, jongeheer Jack," zei Hercules glimlachend, "dat u eigenlijk het touw stuk hebt getrokken!
»De aanmerking van master Rosemeijer is eigenlijk eene lofspraak!" viel Wilkinson in. »Ik die in Indië gewoond, in Afrika gereisd heb, kan u verzekeren, dat een schilder op dit punt veel kan wagen zonder te overdrijven, en dat men licht voor eene charge zou kunnen aanzien, wat niets was dan de natuur op de daad betrapt!"
Daar Lodewijk Filips streng door de eenen, misschien hard door de anderen is beoordeeld, is het zeer natuurlijk, dat een man, thans zelf een schim, die dezen koning gekend heeft, voor hem tegenover de geschiedenis kome getuigen; deze getuigenis, hoe zij zijn moge, is blijkbaar en bovenal onbaatzuchtig; een grafschrift door een doode geschreven is oprecht; een schim mag een andere schim troosten; het deelgenootschap aan dezelfde duisternis geeft het recht tot lofspraak; en 't is weinig te vreezen, dat men ooit van twee graftomben in ballingschap zal zeggen: Deze heeft den ander gevleid.
Toen wij in onze herberg terugkwamen, maakte Vitalis mij zijn compliment en ik was zulk een komediant, dat ik trotsch was op zijn lofspraak. Ongetwijfeld bestond het gezelschap van den heer Vitalis uit voortreffelijke tooneelspelers ik spreek hier van zijn honden en aap , maar zij bezaten geen groote verscheidenheid van gaven.
Toen ik dien nacht naar mijn stille landhuis terugkeerde, speelden de twee woorden "Querìdo" en "evolùùtsie" krijgertje door mijn bewustzijn. En terwijl ik in bed stapte uitte ik deze lofspraak: "Ja.... "Du bist am Ende was du bist"". Ik betreur dit oprecht, al vermoed ik, dat mijn lezers zijn beeltenis hier of daar weleens hebben gezien. Het volgende is een interview per post.
Men leze de geestdriftige lofspraak, welke Rylejew, in zijn gedicht, houdt op hem, dien hij aan zijn vaderland voorstelt als held, op zijn jongen vriend Alexander Bestousheff, en men zal de innige teederheid beseffen die deze groote ziel kenmerkte.