Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


Ontkenden ze Engelschen te zijn, dan zou men hun eigenlijke nationaliteit willen weten; hielden ze vol inderdaad Britsche onderdanen te zijn, dan zouden ze onder vermoeden van vijandelijke bedoelingen worden gevangen gehouden. Alles in aanmerking nemende, begreep Li dat het laatste, hoe hard ook voor de slachtoffers, toch nog het beste zou zijn.

Rob had op De Vogel geleerd zich wijsgeerig in zijn lot te schikken, en hij deed dat ook nu. Wel had hij weinig gedroomd dat hij nog eenmaal in Turksche gevangenschap zou komen, maar de behandeling was naar omstandigheden niet onvriendelijk, het brood en de koffie smaakten goed, en Rob was zoo moe, dat hij weldra in gerusten slaap viel. Li kon zich minder gemakkelijk schikken.

Met belangstelling beschouwde de Koning de foto's, die Li door La van het kistje had doen maken, en hij was zelfs zoo welwillend den grooten Poolreiziger uit te noodigen zijn hulp te verleenen bij het weder op hun plaats brengen der juweelen.

"En ?" Hij haalde de schouders op. "Negenduizend gulden," zei hij. "Ik heb tienduizend gevraagd." Op dit oogenblik viel Li den spreker in de rede: "Maar we hebben toch de volle som meegegeven." "Dat weet ik," vervolgde Nof. "Hij noemde opzettelijk duizend gulden te weinig. Straks zult ge begrijpen waarom." "En dus?" vroeg ik. "En dus," zei Quebranto, "ben ik bereid mijn belofte te houden.

La bukte zich, en onderzocht den bodem. "Dit is waarschijnlijk een oude stroombedding," zei hij, "de aard van den bodem wijst er op. Vermoedelijk heeft vroeger een rivier hier voor een deel van zijn loop onder de aardoppervlakte doorgestroomd." "Dan zou 't wel aardig zijn eens te onderzoeken waar deze gang aan de andere zijde uitkomt," zei Li.

Maar bemerkende dat Bardik en Li naar hem luisterden, hernam hij, terwijl hij een draai aan zijne uitgedrukte gedachten gaf: "De Franschman zou aardig verschrikt geworden zijn en wij zouden eens hartelijk gelachen hebben." De Napolitaan vergiste zich. Cyprianus was er de man niet naar om zich te laten verschrikken, zooals hij zeide.

Van de vier mededingers, die met hetzelfde doel voor oogen de vlakten van de Transvaal ingetrokken waren, bleef hij nog maar alleen over. Cyprianus en Li hadden slechts één gedachte na die verschrikkelijke ontknooping, namelijk: de plek zoo spoedig mogelijk te ontvlieden, waar zij had plaats gehad.

Zelfs ging hij zoover in zijne vertrouwelijkheid, dat hij onder het genot van een kop brandend heete thee eenige mededeelingen betreffende zijne levensgeschiedenis leverde. Li, die te Kanton geboren werd, was in een Engelsch handelshuis voor den handel opgeleid. Daarna was hij naar Ceylon en van daar naar Australië overgestoken, om eindelijk in Afrika terecht te komen.

Ik heb dien heer meer ontmoet, geloof ik. Daarom vroeg ik het." Een oogenblik daarna stond Li op, en ging op den heer af. Rob zag met verbazing toe, en begreep heelemaal niet hoe hij het had, toen hij Li de beide handen op de schouders van den ander zag leggen, blijkbaar om hem te verhinderen op te staan. Daarna hoorde hij Li zeggen: "Blijf zitten. Toon vooral geen verbazing."

Li gaf uitgebreide, wetenschappelijk getinte antwoordden, en vooral de beschrijving der Zuidpoolsche dames intresseerde den Koning zeer. Toen Li vertelde, dat hij aan de Pool ook uitgebreide diamantvelden had ontdekt, die nog onontgonnen lagen en bestemd waren kolossale schatten op te leveren, begonnen de oogen van den Vorst te schitteren.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek