Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Li: "Denkt ge, dat er kans is te ontsnappen?" De tolk: "Zeer weinig, anders hadden wij het al gedaan." Hiermee eindigde het gesprek, want het opperhoofd gaf het bevel de gevangenen weg te brengen. Zij werden nu in een andere "zaal" gebracht, grenzende aan deze, en werden daar den geheelen dag gelaten.
Ofschoon Li's broer klaarblijkelijk een even koelbloedig man was als Li zelf, kon hij eerst geen woorden vinden om zijn verbazing te uiten en was hij door aandoening geheel van streek. Eindelijk zei hij: "Het is onbegrijpelijk. Als ik je stem niet duidelijk herkende, zou ik het niet gelooven. Hoe kom je zoo veranderd? Je haar is zwart, je kleur zoo donker... En waarom leef je eigenlijk nog?"
De vraag voor hen was thans of Hannibal Pantalucci had kunnen opstaan en of hij de wildernis van lianen had kunnen bereiken, of wel op den grond lag, zwaar gekwetst door zijn val wellicht gedood. Neen, de ellendeling lag daar. Honderd pas verder brachten Cyprianus en Li hunne giraffen tot staan. Zie hier wat er was gebeurd.
Slechts een opening van ongeveer een halven meter doorsnede toonde aan waar ze verdwenen waren. "Ha!" zei Li, "daar hebben we het leeuwenhol! Daar moeten we in." Hij ging op den buik liggen, en trachtte naar binnen te zien. Het was daar echter geheel donker. Het hoofd en de schouders naar binnen werkend, ontstak hij zijn electrische lamp en verlichtte daarmee het hol.
Op eenigen bovenwaartschen afstand volgde De Vogel, alleen met Mu bemand. Men zat er gezellig bijeen in het rooksalon, behalve Naf, die zich in de stuurkamer bevond, en Li die naar de commandantshut was gegaan, toen Rob's oog op een groot, uitvoerig geschilderd portret viel, op welks lijst geschreven stond: "James Lane."
Daarenboven verzwakt door de lange dagreizen, die zij afgelegd hadden, maar niet minder door de schrale voeding, waaraan Li hen met voordacht stelselmatig onderwierp, lieten zij zich zeer gemakkelijk mennen. Cyprianus kon nu de lange teugels van zijn rijdier laten glippen, om het alleen door het aanleggen van de knieën te besturen.
Door een toeval had je een document in handen gekregen, dat voor mij van veel gewicht is; ik mocht je niet in 't ongestoord bezit daarvan laten. Vertel me nu eens; hoe heet je?" "Rob Rensma." "Hoe oud ben je?" "Zestien jaar." "Waar ga je school?" "Op de H.B.S. in Amsterdam." "En waar woon je?" "Willemsparkweg 921." "Goed zoo," zei Li, terwijl de secretaris de antwoorden opteekende.
Natuurlijk was Rob hiermee zeer ingenomen, en op aanwijzing van Li kleedde hij zich even als deze in een eenvoudig maar smaakvol reiscostuum. "Zoo zien we er uit als Hollanders," zei Li. "Die vermomming is me altijd het beste voorgekomen, want men mag over 't algemeen de Hollanders op reis nog al lijden.
Daartoe daalde De Vogel soms des nachts in een bosch of op een bergtop, en een der "opvarenden" begaf zich naar een nabijliggende stad, uit den rijken costuumvoorraad de noodige vermomming kiezend. Nadat wederom eenige dagen verloopen waren, had Li opnieuw een ernstig gesprek met Rob "Over enkele dagen gaan we zeer belangrijke gebeurtenissen tegemoet, Rob," sprak Li.
Nu begreep Rob, van welke toevallige omstandigheden Li gebruik wilde maken om zich toegang te verschaffen tot de onmiddellijke omgeving van den Koning. Het plan leek hem gewaagd, maar hij twijfelde niet of Li zou het met zijn gewone zekerheid en behendigheid tot een goede uitvoering brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek