Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
»Ze gaan toch samen, om het kiesrecht te verkrijgen," wierp Marling er direkt tusschen in. »Onzin, man, onzin!" riep de Amerikaan. »Alle maal kool, apekool, wat ik je vertel!" »Dan liegt het verschenen Manifest!" zeide Marling bedaard. »De opsteller is van de eerste leugen niet gebarsten," antwoordde Liskey. »Ge zijt van daag wreed en onbarmhartig in je oordeel," hernam Marling.
Ik sprong op als een leeuw en riep: "Kapitein, hij liegt het!" Tromp fronste de wenkbrauwen en zeî alleen: "Ga heen, deugniet! Gij zijt uw gezelschap waard!" Van dien dag af ondervond ik, dat het waar is wat het spreekwoord zegt: "Wee den wolf, die in een kwaad gerucht staat!"
Jacques smolt in tranen weg. "Je kunt haar nu alles geven, wat zij vraagt; er is geen hoop meer." Francine hoorde met haar oogen wat de dokter haar vriend toefluisterde. "Geloof hem niet!" riep zij, terwijl zij haar armen naar Jacques uitstrekte; "geloof hem niet, hij liegt.
"Het is waar, dat hij slechts enkele nachten in dit ledikant heeft doorgebragt; maar ik een des te grooter aantal in het zijne. Ten laatste walgde ik van hem, even als van u, en heb ik aan André de voorkeur gegeven." "Gij liegt, maar uwe fabelen zullen noch uzelve baten, noch André." "Dat behoeft ook niet. Hij en ik, wij kunnen uwe bescherming ontberen. André is een gentleman."
Maar je moet het hem nooit zeggen, want dan wordt hij erg boos. 'Nu, wat dan? vroeg Johannes. 'Hij bestaat niet. Dat is een groot gebrek, maar hij wil het niet weten. En hij zegt van mij, dat ik niet besta, maar dat liegt hij. Of ik besta! Drommels goed! En Pluizer stak de kapelletjes in zijn zak en ging plotseling voor Johannes op zijn hoofd staan.
Hij liegt dan ook nooit. Gij bemint mij, Babet, gij bemint mij! Van morgen hadden uwe lippen het al fluisterend aan mijne vingers toevertrouwd. En ik dwong haar plaats te nemen aan den voet van de heg. Mijn geheugen heeft mijn eerste liefde-gesprek in al zijn heilige onschuld bewaard. Babet hoorde mij aan als een jong zusje. Zij was niet bang meer en bekende mij de geschiedenis harer teederheid.
Maar hier valt aan te merken dat Burchard Knap in het openbaar mijnen neef gedreigd had zulks aan zijne lieden, ja, aan hem zelven te doen, indien iemand hunner den voet op den betwisten grond durfde zetten." "Wie dit gezegd heeft is een valschaard: hij liegt!" riep Burchard rechtspringende. Een strenge oogslag van den proost dwong hem echter weder tot stilte.
"Je zult moeten verdragen zooals zooveel anderen, dat je hart in 't stof getreden wordt." "Gösta! ik heb nooit iemand anders dan jou kunnen liefhebben. Vergeef me, verlaat me niet. Je bent de eenige, die me voor mezelf bewaren kan." Hij stootte haar terug. "Je spreekt de waarheid niet," sprak hij ijskoud. "Ik weet niet, wat je van me wilt; maar ik zie, dat je liegt. Waarom wil je mij vasthouden?
"Dat is een verd...de leugen, met verlof gezegd," zeide Bouke: "wie zegt dat? ik zal hem zelven op zijn rug touwen, dat het hem jaar en dag heugen zal." "St! Bouke! niet al te driftig! het is de heer van Botbergen, een edelman, die met hem gediend heeft; die heeft het, naar zijn zeggen, zelf gedaan." "Hij liegt het, Freule! bij mijn ziel. Joan zich laten kloppen? 't kan niet wezen."
Het Zyn liegt niet, onverschillig of wy ons in-staat voelen de bekende eigenschappen daarvan nauwkeurig te schryven, dan of ze ons vermogen van voorstelling en uitdrukking te-boven gaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek