Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
Wordt er nog altijd van mij nie geklapt?" "Joa 't, zille, lieven Hiere, 't wor zéker van ou geklapt! Ze 'n klappen van nie anders mier," zegt al zuchtende den ijngel Gabriël. "'t Es stanvastig: "Och Hier! alhier" en "och Hier! aldoar!" En zuchten en schriemen en kloagen! en nievers gien beetste leute mier!
Ze kwam in de kamer weer en zette zich op een stoel. 't Was hier nu danig droeve. Ze zei: Ge moet mij alzoo niet bekijken, menschen.... Ik heb daar een vieze leute gehad! Bella lachte subiet mee. Vertel eens, Goedele.... Straks! Ze ging vóor den spiegel staan en schikte nauwkeurig eenige losse haarstrengen.
Manes vertelde hem ernstig voort van handelszaken, doch Treite vatte er den zin niet meer van en had geen moed nog te antwoorden. Hij zwom in een lustigen roes die hem dreef om te lachen, te zingen en welgezind zijn luide leute los te laten.
Een koffiekopje joepte kantewaarts rinkelend omme en, over het witte laken, spreidde een bruine vlek, die geleidelijk openging.... In de voorkamer stond Rik, en hij lachte stillekens, een diepe leute gevoelend, zóo op een keer. Goedele, als ze op hare kamer kwam, stak haar nachtlichtje aan en ging neerzitten bij 't venster. De tuin was in dichte donkerte gezonken.
De twee schoonste bloemen van de streke, meende de baas, de balie is stuk gereden van de ruiters die daar 's Zondagsch bezoek doen. We gaan er naartoe voor de leute, zegde André gedoken tot zijnen makker. 't Is hier dicht bij, ginder 't groot hof met die blauwe daken, dat ge ziet tusschen de boomen, de dreef leidt er heen, 't is nauwe tien minuten rijdens.
Wat zou die lachen en leute hebben om zijn ongeluk ... Hij hoorde hoe de anderen meevooisden: "Dats rats in mijn voeten" ... Franske mocht doen wat hij verkoos: immers 't was een jongman, en dat hij Fientje Mossel zitten liet was een dagelijkschheid, waarover na een wijle, de ratelende tongen wel zouden zwijgen. Zoo redeneerend, besloot Geerten van zich maar in het ongeluk te schikken.
Door de vallende deemstering zag hij niets dan de twee lachende wezens aanhoudend naar hem toe gekeerd en als Vinie met Verkamer binnenkwam, wist Odo zichzelf niet te zeggen: welke van de twee dochters hij eigenlijk gevrijd had. Binst het avondeten duurde de gulle leute voort en ze bleven in druk gesprek ondereen.
Hij schaterde met geveinsde leute, en ze maakte even een pruilend moezeken, zich ten halve kantewaarts wendend: Ik zal u niets meer vragen. Doe dat. Ze moest dan meelachen. Als ze weer met hem op strate was, en plots het wiegelend orkestgedruisch wegroezelde achter haar, stond ze lijk dronken in den kouden avond.
Terwijl we nog stonden te beraadslagen, waar nu heen te gaan, nam hij het woord: "Ik ben hier vroeger al eens geweest. Er is hier eine schöne oesterreichische Wirtschaft, solche hübsche Leute, ein alter Mann und eine gute, alte Frau, en ze zijn uiterst gastvrij, voor 2 kronen heb je een mooie kamer en volop eten en drinken."
"Dag blauwe-geschelpte," spotte Geerten, uitschaterend zijn dolle leute ... "Vijg!" beet Franske kort-af, terug. Den heelen voor-winter door, sukkelde de H. Jozef, steeds afnemend in krachten, en nu was elk uur het einde te verwachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek