United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Anna en Paula waren even vriendelijk en leutig en Odo moest bekennen, nu hij de twee nevenseen staan zag, dat hij om de dood, d'eene voor d'andere niet kon verkiezen; hij bleef dol afgunstig van beiden. Vinie hield den boer in druk gesprek en daarbinst waren de meisjes bij den schoonen ruiter en onderhielden zich met halfluide woorden en lachjes en oogenspel.
Dat zal ik! riep de aanstaande koningin uit; maar een grijs tintje kwam in haar helderblauwe oogen, zooals een fijn wolkje, dat haar het schijnen niet belet, soms langs de zon trekt. De kleine onaangenaamheid met de eeredames, was door hen schijnbaar vergeten; maar in waarheid verborgen zij een behoefte aan wraak onder hun minzame lachjes en lieve manieren.
Terwijl Anna zich ontkleedde, dacht zij aan den blik, waarmede Wronsky Karenin gemeten had: "Welk recht had hij hem zoo aan te zien?" Toen zij het slaapvertrek binnen kwam, miste haar gelaat niet slechts die opgewektheid, die gedurende haar verblijf te Moskou in haar oogen en haar lachjes had getinteld, maar dit vuur scheen nu geheel uitgebluscht of ergens diep verscholen te zijn.
Zoo? ... Ja, ik verwacht hem over-morgen weêr ... Hij komt meestal eens in de week over ... och, u begrijpt, met zijn zaken, is 't al heel lastig om meer te komen, maar als de spoor er zijn zal, zal dat wel beter gaan ... O, hij sprak over Jozef! Lachjes over haar wangen glans-groetten, haar oogen begloeiden de tafel.
O, als hij ook dat kind, zijn oogappel, had moeten missen, als hij haar lief, kinderlijk gebabbel niet meer had gehoord, hare lachjes niet meer had gezien, hare mollige armpjes niet meer om zijn hals had gevoeld, dan zou de dood hem welkomer zijn geweest. Hij ontving slechts tien kopekken per dag, niet meer dan twintig cents dus, om in de behoeften van zijn gezin te voorzien.
En de zoogmoeder gevoelde zich eensklaps sterk tot de heerlijke roeping om, met het reiner en verhevener voedsel dat thans haren boezem doorstroomde, de rozen eens hoogeren levens, de lachjes des vredes en der blijde hope op zijn ontvleesde kaken in 't aanzijn te roepen. "Spare God hem daartoe het leven!"
En het beekje vertelde dan korte, stoute vertelseltjes aan de dennen, vol lachjes van ingehouden pret, en spotte met den witten wintervorst, die geen macht over hem had. Dan lachten de anders sombere dennen mee, en dan schudde de zware laag sneeuw-diamanten op hun neerhangende takken, die met moeite de vracht vasthielden.
"Hoe heerlijk is het kind met lachjes op de wangen, Met traantjes soms, maar ras door lachjes weer vervangen, De goede trouw in 't oog, en 't uitzicht zoo gerust! 't Slaat een verwonderd oog op 's werelds bont getoover, En geeft zijn jonge ziel zoo blij aan 't leven over, Als 't ons zijn lipjes biedt als 't wordt goenacht gekust."
En eensklaps versmolt hare vrees in een onmetelijke rust. Nu, als het zoo was, dan was het goed.... En zij begon te lachen, met onhoorbare, zenuwachtige lachjes, terwijl de dofheid op haar neêrdrukte, als met zware reuzenvuisten. Zij wilde met hare handen die vuisten afweren en hare vingers verwarden zich in een koord om heuren hals. O, dat was... dat was zijn portret: Otto's portret!
Want, zoû zij vragen, hoe handel jij in den laatsten tijd tegenover mij en hoe doet een man die wezenlijk veel van zijn vrouw houdt? Zij zoû het onderscheid laten voelen. Dan zoû hij misschien toegeven ... En dan, en dan ... Mathilde lachte en trad voort, zij voelde haar plan worden in de huppelende blijdschap van haar lachjes. De woorden verzamelden zich langzaam in haar heerlijk zeker.
Woord Van De Dag