Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Een blijde kreet ontsnapte het gelukkige Lieveken; zij omhelsde hare moeder en vrouw Damhout; zij greep Bavo bij de handen en danste juichend met hem de kamer rond. "Ik mag naar de school gaan, ik mag leeren, gelijk gij, Bavo!" riep zij, in de handen kletsend. "Hoe goed, hoe schoon!"
Terwijl ik zoo dommelde, half wakend, half droomend, werd mijne aandacht gewekt door een zwakken kreet, die mij uit de verte tegenklonk, en na eenige oogenblikken door een tweeden gevolgd werd. Het geluid kwam niet uit ons kamp, waar alles nog in diepe rust gedompeld was. Maar vanwaar kwam het dan?
Over den eersten eisch ging een kreet van verontwaardiging op onder den geheelen handelsstand, die overigens schier eenstemmig den vrede voorstond. Dezen voordeeligen handel, die ten koste van zoovele offers aan geld en menschenlevens, tot een hoogen trap van bloei gebracht was, waaraan de Nederlanders in de laatste jaren het snel aangroeien van hun rijkdom dankten, kon en mocht men niet opgeven.
»Daarheen... daar in het bosch... Daar zullen wij waarschijnlijk uw vader en uw broeder aantreffen." »O, dat is heerlijk!" kreet Dy. »Shut!... Zachter!... Maar Dy, zult ge niet bang in dat bosch zijn?" »Zeker niet! Als ik bij u ben, goede Zermah, ben ik nooit bang." »Kom dan." De zelfopofferende vrouw opende toen met de meest mogelijke voorzorgen de deur.
Het eerste waarschuwende sein wordt beantwoord door een algemeenen, halfluiden kreet van de gestoorde plunderaars; bij het tweede signaal vlucht de geheele zwerm, doch slechts om na het vertrek van den vijand dadelijk zijn verderfelijk werk te hervatten."
De sterke man, die nog nooit is teruggeschrikt voor eigen doodsgevaar, uit een kreet van smart. »O satan!« roept hij, »zoo doet ook gij! Zoo tracht ook gij nog de zielen te verderven, die al van den dood gered zijn! Maar de arm, die hen draagt, is sterker dan de mijne.«
Ik volgde hem, ik oogde hem na, ik vereenigde op hem al de macht mijner oogen, als op de laatste gewaarwording van licht, die het hun gegeven zou zijn te ondervinden, en ik bleef gedompeld in de allerakeligste duisternis. Welk een ijselijke kreet ontsnapte mij!
Het scheelde weinig of meneer Bollekens slaakte hardop een kreet in de straat. De verschijning was zóó onverwacht en zóó ontzettend, dat hij haast zijn oogen niet gelooven kon. Hij meende een uit haar graf verrezene te zien.
"Ik een fortuin erven!" kreet het meisje met blijdschap. "Zou het waar zijn? Mijn schoone droom zou zich dus verwezenlijken? O, gebeurde mij zulk geluk, hoe zou ik den milden God zegenen tot het einde mijns levens!" "En die droom is?" murmelde de priester, die eenigszins door de overmatige blijdschap der maagd was verwonderd.
Hebt gij mij iets bijzonders te zeggen aangaande uwe droeve zaak?" "Och, mijnheer," kreet de baanwachter met gevouwen handen, "kan men het geheim niet opheffen? Wist gij, hoe ik hier, zoo de wereld geheel afgescheiden, lig te sterven van angst en wanhoop! Ik weet nog niets van mijne blinde moeder, van mijne vrouw, van mijne arme kinderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek